Aartsbisschop Luis F. Ladaria, S.J. - Peter Kard. Turkson - 6 januari 2018
De Kerk streeft naar dit doel in de zekerheid dat er in alle culturen vele punten van ethische overeenstemming bestaan. Zij zijn de uitdrukking van een gemeenschappelijke morele wijsheid Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de integrale ontwikkeling van de mens in liefde en waarheid, Caritas in Veritate (29 juni 2009), 59 en vormen de objectieve orde waarop de waardigheid van de mens gegrondvest is. Op het betrouwbare en onaantastbare fundament van deze orde, die klare gemeenschappelijke principes aanreikt, rusten de fundamentele rechten en plichten van de mens. Zonder deze orde krijgen willekeur en het recht van de sterkste in menselijke relaties de bovenhand. Deze ethische orde, die voortkomt uit de wijsheid van God als schepper, is daarom het onmisbare fundament voor de opbouw van een menswaardige gemeenschap, gegrondvest op gerechtigheid. Ze is des te belangrijker omdat mensen die met heel hun hart verlangen naar het goede en de waarheid, toch dikwijls bezwijken voor groepsbelangen, misbruik en onrechtvaardige praktijken die ernstig lijden veroorzaken, vooral voor de zwaksten en de weerlozen.
De Kerk erkent ook dat het tot haar voornaamste taken behoort iedereen met nederige zekerheid te herinneren aan bepaalde voor de hand liggende ethische beginselen, teneinde elk gebied van het menselijke handelen te bevrijden van de morele wanorde die het zo vaak teistert. In dit verband eist de menselijke rede, een onuitwisbaar kenmerk van elke persoon, een verantwoorde onderscheiding. De menselijke rede zoekt immers altijd om in waarheid en gerechtigheid zijn handelen een stevige basis te geven in het besef dat zonder dit fundament zijn oriënteringszin zou ontbreken. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de verhouding van Geloof en Rede, Fides et Ratio (14 sept 1998), 98
