Wedergeboren als “kinderen van God in de Zoon” zijn de gedoopten onverbrekelijk “ledematen van Christus en ledematen van het lichaam van de Kerk” , zoals het Concilie van Florence leert. Concilie van Florence, Decreet, Sessio VIII - 8e Sessie: Decreet voor de Armeniërs, Exsultate Deo - Decretum pro Armenis (22 nov 1439), 4

Het Doopsel betekent en bewerkt een mystieke maar reële inlijving in het gekruisigde en verheerlijkte lichaam van Jezus. Door het Sacrament verenigt Jezus de gedoopte met zijn dood om hem te verenigen met zijn verrijzenis Vgl. Rom. 6, 3-5 , neemt Hij de “oude mens” van hem af en bekleedt Hij hem met de “nieuwe mens” ofwel met Zichzelf: “Gij allen die in Christus zijt gedoopt” , verkondigt de apostel Paulus, “zijt met Christus bekleed” (Gal. 3, 27). Vgl. Ef. 4, 22-24 Vgl. Kol. 3, 9-10 Daaruit volgt dat “wij allen tezamen in Christus één lichaam” vormen (Rom. 12, 5).

Wij vinden in de woorden van Paulus de getrouwe weerklank van het onderricht van Jezus zelf, die de geheimvolle eenheid van zijn leerlingen met Hem elkaar heeft geopenbaard en haar voorgesteld heeft als beeld en verlenging van de geheimvolle gemeenschap die de Vader verbindt met de Zoon en de Zoon met de Vader in de liefdesband van de Heilige Geest. Vgl. Joh. 17, 21

Het is dezelfde eenheid als die waarover Jezus spreekt met het beeld van de wijnstok en de ranken: “Ik ben de wijnstok, gij de ranken” (Joh. 15, 5). Dit beeld werpt licht niet alleen op de diepe verbondenheid van de leerlingen met Jezus, maar ook op de vitale gemeenschap van de leerlingen onderling: allen zijn ranken van de enige wijnstok.