
Paus Franciscus - 19 maart 2018
“Honger en dorst” zijn zeer intense ervaringen, omdat zij overeenkomen met primaire behoeften en verbonden zijn met het overlevingsinstinct. Er zijn personen die met een dergelijke intensiteit streven naar de gerechtigheid en haar zoeken met een zeer sterk verlangen. Jezus zegt dat zij verzadigd zullen worden, aangezien de gerechtigheid vroeg of laat er komt, en wij kunnen eraan meewerken dat dat mogelijk is, ook al zien wij de resultaten van deze inzet niet altijd.
Maar de gerechtigheid die Jezus voorhoudt, is niet die welke de wereld zoekt en die vaak bevlekt is met kleingeestige belangen en op de een of andere manier gemanipuleerd wordt. De werkelijkheid toont ons hoe gemakkelijk het is verzeild te raken in de bendes van de corruptie, deel uit te maken van de dagelijkse politiek van het “ik geef, opdat anderen mij geven”, waarbij alles handel is. En hoeveel mensen lijden door ongerechtigheid, hoevelen blijven machteloos toezien hoe anderen elkaar afwisselen bij het verdelen van de taart van het leven. Sommigen zien ervan af om te strijden voor de ware gerechtigheid en kiezen ervoor de wagen van de winnaar te bestijgen. Dat heeft niets te maken met de honger en dorst naar gerechtigheid die door Jezus worden verheerlijkt.
Deze gerechtigheid begint zich te verwezenlijken in het leven van ieder, wanneer men in eigen beslissingen rechtvaardig is, en komt vervolgens tot uitdrukking in het zoeken naar de gerechtigheid voor de armen en de zwakken. Zeker, het woord “gerechtigheid” kan synoniem zijn met heel ons leven trouw zijn aan Gods wil, maar als wij daaraan een zeer algemene betekenis geven, vergeten wij dat deze vooral in de gerechtigheid ten opzichte van de weerlozen zichtbaar wordt: “Betracht rechtvaardigheid, helpt de verdrukten, verschaft recht aan de wezen, verdedigt de weduwen” (Jes. 1, 17).
De gerechtigheid met honger en dorst zoeken, dat is heiligheid.