
Paus Franciscus - 19 maart 2018
Om dit te vermijden is het goed vaak eraan te herinneren dat er een hiërarchie van deugden bestaat, die ons uitnodigt het wezenlijke te zoeken. Het primaat behoort aan de goddelijke deugden, die God als onderwerp en motief hebben. En in het middelpunt staat de liefde. De heilige Paulus zegt dat wat werkelijk telt, “het geloof, zich uitend in de liefde” (Gal. 5, 6). is. Wij zijn geroepen om nauwkeurig zorg te dragen voor de liefde. “Wie zijn naaste bemint, heeft de wet vervuld. [...] Liefde vervult de gehele wet” (Rom. 13, 8.10). "Want de hele wet is vervat in dit ene woord: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf." (Gal. 5, 14).
Met andere woorden: Jezus slaat in het dichte woud van verordeningen en voorschriften een bres die het mogelijk maakt twee gezichten te onderscheiden, dat van de Vader en dat van de broeder of zuster. Hij geeft ons geen twee formules of voorschriften erbij. Hij geeft ons twee gezichten, of beter, één, dat van God dat wordt weerspiegeld in velen. Want in iedere broeder of zuster, vooral in de kleinste, meest broze, weerloze en behoeftige, is het Godsbeeld zelf aanwezig. Met deze gekwetste mensheid, die uitverkozen werd, zal de Heer aan het einde van de tijd immers zijn laatste kunstwerk tot stand brengen. Want
"wat blijft, wat heeft waarde in het leven, welke rijkdommen verdwijnen niet? Zeker twee: de Heer en de naaste. Deze twee rijkdommen verdwijnen niet!" Paus Franciscus, Homilie, Jubileum voor de sociaal uitgeslotenen (13 nov 2016)
Moge de Heer de Kerk bevrijden van de nieuwe vormen van gnosticisme en pelagianisme, die haar ingewikkeld maken en doen stilstaan op haar weg naar heiligheid! Deze afwijkingen komen in verschillende vormen tot uitdrukking al naar gelang de eigen aard en de eigen kenmerken. Daarom spoor ik ieder aan zich ten overstaan van God af te vragen en te onderscheiden hoe deze zichtbaar kunnen worden in zijn leven.