Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Van de viering naar het leven dus, bewust dat de Mis haar voltooiing vindt in de keuzen van wie zich in eigen persoon laat betrekken in de geheimen van Christus. We mogen niet vergeten dat we de Eucharistie vieren om eucharistische mannen en vrouwen te worden. Wat betekent dit? Het betekent: Christus aan het werk laten in onze daden: dat zijn gedachten onze gedachten worden, dat zijn gevoelens de onze worden, dat zijn keuzen onze keuzen worden. Dat is heiligheid: handelen zoals Christus deed dat is christelijke heiligheid. De heilige Paulus vertolkt dit zeer precies wanneer hij spreekt over zijn gelijkwording aan Jezus en zegt: “Met Christus ben ik gekruisigd. Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij. Voor zover ik nu leef in het vlees, leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zichzelf heeft overgeleverd voor mij” (Gal. 2, 19-20). Dat is het christelijk getuigenis. De ervaring van Paulus verlicht ook ons: in de mate dat wij ons egoïsme intomen, dat wil zeggen in de mate dat we in ons doen sterven wat tegengesteld is aan het Evangelie en aan de liefde van Jezus, in die mate ontstaat in ons ruimte voor de kracht van zijn Geest. Christenen zijn mannen en vrouwen die, door de kracht van de Heilige Geest, hun zielen laten verruimen nadat zij het Lichaam en het Bloed van Christus hebben ontvangen. Laat jullie ziel verruimen! Niet die enge en gesloten, kleine egoïstische zielen, neen! Ruime zielen, grote zielen, met eindeloze einders... Laat jullie ziel verruimen door de kracht van de Geest, nadat je het Lichaam en het Bloed van Christus hebt ontvangen.