H. Paus Paulus VI - 17 mei 1964
Wij verzekeren u dat de Kerk al haar krachten inspant om te beantwoorden aan deze dwingende plicht tot katholiciteit. Ziet naar het apostolaat van de geestelijkheid en de leken vandaag aan de dag; ziet naar de missionarissen, naar het Concilie, naar de zorg die de Kerk aan de dag legt om te komen tot een eerlijk en waardig gesprek met alle zielen, met alle vormen van het moderne leven, met alle vormen van het moderne leven, met alle maatschappelijke en politieke groeperingen die zich daartoe bereid tonen op een niveau van absolute eerlijkheid en ware menselijkheid. Ziet naar de pogingen die de Kerk onderneemt tot herstel van de eenheid met de christenbroeders die nog van ons gescheiden zijn, zie wat zij doet, alleen reeds door eenvoudig menselijk contact, om dichter te naderen tot hen die tot andere godsdiensten behoren.
Over dit laatste punt willen Wij u thans een mededeling doen welke de zin van het Pinksterfeest duidelijk demonstreert. Zoals Wij enige tijd geleden reeds aankondigden, zullen Wij, en wel een dezer dagen, overgaan tot de instelling van het ‘Secretariaat voor de niet-christenen’. Dit orgaan, te Rome gevestigd, zal eenzelfde structuur maar een geheel andere functie hebben dan het ‘Secretariaat voor de afgescheiden Christenen’. De leiding van het secretariaat wordt toevertrouwd aan de Kardinaal-Aartspriester van deze Basiliek; de Kerk van Rome waardeert hem als een wijs man die zeer grote deskundigheid bezit op het gebied der godsdienstige etnografie. Zo zal geen enkele pelgrim, hoe ver, religieus zowel als geografisch gezien, het land van zijn herkomst ook van Rome verwijderd moge zijn, zich geheel vreemdeling voelen hier in dit Rome dat ook heden nog trouw is aan haar historische functie van ‘patria communis’ welke haar door het katholieke geloof is toebedeeld. Zo, mijn dierbare zonen, kunnen wij dus twee conclusies trekken uit dit alles wat wij hier tezamen overwogen hebben, twee voor de hand liggende conclusies die waard zijn in uw geheugen te worden geprent; ten eerste: ware katholiciteit is slechts bestaanbaar indien zij ten nauwste verbonden is met de Kerk dus; ten tweede; daadwerkelijke en vruchtbare katholiciteit wordt slechts geboren in een hart welks innerlijk leven gevoed wordt door ingekeerdheid, gebed, liefde en genade. Denkt hier goed over na en gij zult zelf ervaren dat het de waarheid is.
Moge de Heilige Geest nederdalen om ons de waarheid te leren, om ons de deugden in te storten en ons de vreugde te schenken van Zijn levendmakende tegenwoordigheid.