
Aartsbisschop Luis F. Ladaria, S.J. - 22 februari 2018
Zowel het individualistische als het louter innerlijke idee van het heil zijn ook tegenstrijdig met de sacramentele economie waardoor God de menselijke persoon heeft willen redden. De deelname in de Kerk aan de door Jezus ingestelde nieuwe orde van relaties geschiedt door middel van de Sacramenten, waaronder het Doopsel de deur H. Thomas van Aquino, Summa Theologiae. III, q. 63, a. 3. en de Eucharistie bron en hoogtepunt is. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 11 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 10 Zo ziet men enerzijds de ondeugdelijkheid van de aanspraken op het zelf verwezenlijken van het heil zelfredzaamheid die alleen maar rekenen op menselijke krachten. Het geloof belijdt integendeel dat wij worden gered door het doopsel, dat op ons het onuitwisbaar stempel drukt van het behoren aan Christus en de Kerk en waaruit de verandering voortvloeit van de manier waarop wij concreet de relatie met God, de mensen en de schepping beleven. Vgl. Mt. 28, 19 Zo worden wij, gereinigd van de erfzonde en van iedere zonde, geroepen tot een nieuw bestaan dat gelijkvormig is met Christus. Vgl. Rom. 6, 4 Met de genade van de zeven sacramenten groeien de gelovigen voortdurend en komen tot nieuw leven, vooral wanneer de weg moeilijker wordt en het niet ontbreekt aan ogenblikken dat wij vallen. Wanneer zij door te zondigen hun liefde voor Christus verlaten, kunnen zij door het sacrament van de boetedoening weer worden ingevoerd in de door Jezus ingestelde orde van relaties om de weg te gaan, zoals die gegaan is . Vgl. 1 Joh. 2, 6 Op deze wijze kijken wij met hoop naar het laatste oordeel, waarbij iedere persoon zal worden geoordeeld naar de concreetheid van zijn liefde Vgl. Rom. 13, 8-10 ,vooral jegens de zwaksten. Vgl. Mt. 25, 31-46