Derhalve heeft onze Verlosser, toen Hij uit deze wereld terug zou gaan naar de Vader, dit sacrament ingesteld, waarin Hij zijn rijkdom jegens de mensen van zijn goddelijke liefde als voorbeeld heeft uitgegoten, als een herinnering aan zijn wonder (Ps. 110, 4) en Hij gebood ons: "Blijf dit doen om het gedenken van Hem te onderhouden" Vgl. Lc. 22, 19 Vgl. 1 Kor. 11, 24 en Zijn dood aan te kondigen totdat Hij zelf komt om de wereld te oordelen. Vgl. 1 Kor. 11, 26 .

Hij wilde echter dat dit sacrament genoten wordt als geestelijke spijs voor de zielen Vgl. Mt. 26, 26 , waardoor diegene die leven, door het leven van Hem, gevoed en gesterkt worden. Canon 5 Hij die zegt: "Wie Mij eet, zal ook zelf leven door Mij" (Joh. 6, 57) En evenzeer als tegenmiddel waardoor wij bevrijd worden van dagelijkse schuld en wij gevrijwaard zullen blijven voor doodzonden.

Vervolgens wilde Hij dat het als onderpand van onze toekomstige heerlijkheid en voortdurende zaligheid is. En vooral wilde Hij het, als teken (symbolum) van Zijn éne Lichaam, van wie Hij het Hoofd zelf is Vgl. 1 Kor. 11, 3 Vgl. Ef. 5, 23 en aan ons, dat wij gelijk ledematen, door de engste band van geloof, hoop en liefde gebonden zijn, opdat wij allen hetzelfde zouden zeggen en er onder ons geen scheuringen zou zijn. Vgl. 1 Kor. 1, 10