Het laïcale religieuze leven, voor mannen zowel als vrouwen, vormt een in zich complete staat van beleving der evangelische raden. Het heilig Concilie heeft voor dit leven, dat door onderricht aan de jeugd, door ziekenverpleging en door andere diensten zulk een grote steun betekent voor de pastorale taak van de Kerk, een hoge waardering; daarom wil het deze religieuzen bevestigen in hun roeping en spoort het hen aan om hun leven aan te passen aan de moderne noden.

Het heilig Concilie verklaart, dat er geen bezwaar bestaat om in religieuze instituten van Broeders, krachtens een besluit van een algemeen kapittel, enkele leden tot priester te laten wijden voor de priesterlijke functies in hun huizen, met behoud evenwel van het lekenkarakter van deze instituten.