Relieken hebben in de Kerk altijd bijzondere verering en aandacht gekregen omdat het lichaam van de Zaligen en van de Heiligen, bestemd voor de wederopstanding, op aarde de levende tempel van de Heilige Geest is geweest en het instrument van hun heiligheid, erkend door de Heilige Stoel door zaligverklaring en heiligverklaring. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 111. "De heiligen worden overeenkomstig de traditie in de Kerk vereerd, en hun authentieke relieken en hun beelden staan in ere." De relieken van de Zaligen en de Heiligen mogen niet worden tentoongesteld ter verering door de gelovigen zonder een correct certificaat van het kerkelijk gezag dat hun echtheid garandeert.

Het lichaam van de Zaligen en van de Heiligen of opmerkelijke delen van de lichamen zelf of het totaal van de as die door hun crematie is verkregen worden volgens de traditie beschouwd als belangrijke relieken. Diocesane bisschoppen, eparchen, diegene die aan hen volgens de wet gelijkwaardig zijn en de Congregatie voor de Zalig- en Heiligverklaringen behouden voor deze relieken speciale zorg en waakzaamheid voor om hun behoud en verering te waarborgen en misbruik te vermijden. Zij worden daarom bewaard in deugdelijk verzegelde urnen op plaatsen die hun veiligheid garanderen, hun heiligheid respecteren en hun verering aanmoedigen.

Kleine fragmenten van het lichaam van Zaligen en Heiligen zowel als objecten die in direct contact met hun persoon zijn geweest, worden beschouwd als niet-belangrijke relieken. Zij moeten zo mogelijk in verzegelde kisten worden bewaard. Zij worden echter bewaard en vereerd in een religieuze geest, waarbij allerlei bijgeloof en illegale handel worden vermeden.

Een vergelijkbare discipline wordt ook toegepast op de stoffelijke resten (exuviae) van de Dienaren van God en de Eerbiedwaardigen, wier processen van zaligverklaring en heiligverklaring in uitvoering zijn. Totdat zij verheven zijn tot de eer der altaren door zalig- of heiligverklaring, kunnen hun stoffelijke resten noch enige openbare verering, noch die privileges genieten die voorbehouden zijn aan het lichaam van iemand die heilig of zalig verklaard is.

De voorliggende Instructie vervangt de Congregatie voor de Zalig- en Heiligverklaringen
Canonieke erkenning van het stoffelijk overschot van Dienaren Gods
Appendix bij Sanctorum Mater (17 mei 2007) van de Instructie Congregatie voor de Zalig- en Heiligverklaringen
Sanctorum Mater
Over de herziening van de regelingen rond diocesane en eparchale zalig- en heiligverklaringsprocessen (17 mei 2007) en is gericht aan de diocesane bisschoppen, eparchen en hen die dezen volgens de wet gelijkwaardig zijn, zowel als aan hen die deelnemen in de procedures met betrekking tot de relieken van Zaligen en Heiligen en de stoffelijke resten van dienaren van God en Eerbiedwaardigen, om de toepassing van wat is vereist in een dergelijk speciaal geval te faciliteren.

In deze Instructie wordt de canonieke procedure gepresenteerd die gevolgd moet worden om de authenticiteit van relieken en stoffelijke resten te verifiëren, hun behoud te waarborgen en de verering van relieken te bevorderen middels de mogelijke specifieke procedures: canonieke erkenning, extractie van fragmenten en creatie van relieken, overbrengen van de urn en vervreemding van relieken. Tevens worden de eisen voor het verkrijgen van de toestemming van de Congregatie voor de Zalig- en Heiligverklaringen om dergelijke procedures uit te voeren en de procedure die gevolgd moet worden bij de pelgrimage van relieken besproken.