Aan Zijn Eminentie kardinaal Robert Sarah,

Prefect van de Congregatie voor de goddelijke eredienst en de discipline van de sacramenten

Eminentie,

Ik heb uw brief van 30 september laatstleden ontvangen waarin u uw dankbaarheid ten volle heeft willen uiten voor de publicatie van de Motu Proprio Paus Franciscus - Motu Proprio
Magnum Principium
Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt
(3 september 2017), evenals uw nota met “Commentaar” daarover voor een beter begrip van de tekst.

Ik dank u zeer voor uw bijdrage en veroorloof mij slechts enkele opmerkingen te maken, en hopelijk op een duidelijke manier, over de hier boven vermelde nota die ik belangrijk acht vooral de toepassing en een juist verstaan van de Paus Franciscus - Motu Proprio
Magnum Principium
Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt
(3 september 2017) en om een of ander misverstand te vermijden.

Vooreerst dient het belang benadrukt te worden van het duidelijk onderscheid dat de nieuwe Paus Franciscus - Motu Proprio
Magnum Principium
Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt
(3 september 2017) maakt tussen recognitio en confirmatio, dat goed uitgewerkt wordt in de Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983), en waardoor de praktijk herroepen wordt die het Dicasterium toepaste ten gevolge van Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001) (LA) – een praktijk die de nieuwe Paus Franciscus - Motu Proprio
Magnum Principium
Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt
(3 september 2017) heeft willen veranderen. Men kan bijgevolg niet zeggen dat recognitio en confirmatio“ten zeerste synoniem (of) onderling uitwisselbaar zijn” ofwel “onderling uitwisselbaar op het niveau van de verantwoordelijkheid van de Heilige Stoel”.

Door het onderscheid tussen recognitio en confirmatio bevestigt de nieuwe Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) in feite de verschillende verantwoordelijkheid van de Apostolische Stoel in de beoefening van deze twee handelingen, evenals die van de Bisschoppenconferenties. Paus Franciscus - Motu Proprio
Magnum Principium
Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt
(3 september 2017) houdt niet meer staande dat de vertalingen in alle punten conform moeten zijn aan de normen van Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001), zoals in het verleden.

Daarom moet elk nummer van Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001) zorgvuldig opnieuw begrepen worden, met inbegrip van de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001), om te onderscheiden wat het Kerkrecht voor de vertaling vraagt en voor de legitieme aanpassingen. Het is dus duidelijk dat bepaalde nummers van LA herroepen of ongeldig verklaard en door de nieuwe canon van MP opnieuw geformuleerd werden (bijv. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001) en ook Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Liturgiam Authenticam
Het gebruik van de volkstaal in de uitgaven van de Romeinse LiturgieVijfde instructie betreffende de juiste uitvoering van de Constitutie over de Liturgie van het Tweede Vaticaans Concilie (bij art. 36)
(28 maart 2001)).

Over de verantwoordelijkheid van de Bisschoppenconferenties om fideliter te vertalen, dient gepreciseerd dat voordien het oordeel over de trouw aan het Latijn en de eventuele noodzakelijke verbeteringen door het Dicasterium geveld werd, terwijl vandaag aan de Bisschoppenconferenties de mogelijkheid gegeven wordt om te oordelen over de juistheid en coherentie van de woorden in de vertalingen vanuit de oorspronkelijke tekst, alhoewel in dialoog met de Heilige Stoel. De confirmatio veronderstelt dus geen nauwkeurig woordelijk onderzoek meer, uitgezonderd in evidente gevallen waarop de bisschoppen voor verdere reflectie kunnen attent gemaakt worden. Dit geldt in het bijzonder voor de belangrijkste formuleringen, zoals voor de Eucharistische Hooggebeden en vooral voor de sacramentele formuleringen die de Heilige Vader heeft goedgekeurd. De confirmatio houdt bovendien rekening met de integriteit van het boek, dat wil zeggen zij verifieert of alle delen vertaald werden waaruit de oorspronkelijke uitgave bestaat. Paus Franciscus, Motu Proprio, Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt, Magnum Principium (3 sept 2017). Magnum principium: “Het doel van de vertalingen van liturgische en Bijbelse teksten voor de liturgie van het Woord, is aan de gelovigen het woord van heil te verkondigen in gehoorzaamheid aan het geloof, en het gebed van de Kerk tot de Heer uit te drukken. Met dit doel dient aan een bepaald volk, met behulp van zijn eigen taal, trouw meegedeeld te worden wat de Kerk heeft willen meedelen door de Latijnse taal. Alhoewel trouw niet altijd kan beoordeeld worden door geïsoleerde woorden maar in de context van heel de communicatieve handeling en volgens het eigen literair genre, toch moeten bepaalde termen gezien worden in de context van het integrale katholiek geloof, aangezien elke vertaling van liturgische teksten in overeenstemming moet zijn met de gezonde leer”.

Hier kan men aan toevoegen dat de fideliter van § 3 uit de canon, in het licht van de MP een drievoudige trouw impliceert: in primis aan de oorspronkelijke tekst; aan de bepaalde taal waarin hij vertaald werd en tenslotte aan de begrijpelijkheid van de tekst voor de bestemmelingen. Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Algemeen Statuut van het Romeins Missaal - Editio typica tertio 2002 / emendata 2008, Institutio Generalis Missalis Romani (18 mrt 2002), 391-392. Institutio Generalis Missalis Romani nrs. 391- 392 In die zin verwijst recognitio alleen naar verificatie en naar waakzaamheid over de conformiteit met het recht en de gemeenschap met de Kerk. Het vertaalproces van belangrijke liturgische teksten (bijv. sacramentele formules, de geloofsbelijdenis, het Onze Vader) in een taal – waarin zij beschouwd worden als authentieke vertalingen – zou er niet mogen toe leiden tot de geest dat het Dicasterium een bepaalde vertaling aan een Bisschoppenconferentie ‘oplegt’, want dit zou het door de canon bepaalde recht van de bisschoppen te kort doen, een recht dat ook reeds bepaald werd door 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963). Voor het overige houdt men de analogie voor de geest met Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) over de versie van de Heilige Schrift die geen confirmatio door de Apostolische Stoel vereist.

Het blijkt onjuist om aan de confirmatio de finaliteit van de recognitio toe te kennen (dat wil zeggen “verifiëren en de conformiteit met het recht bewaren”). Zeker, de confirmatio is geen louter formele handeling, doch noodzakelijk voor de uitgave van het “vertaalde” liturgisch boek: zij wordt gegeven  wanneer de versie onderworpen werd aan de Apostolische Stoel ter bekrachtiging van de goedkeuring door de bisschoppen, in een geest van dialoog en als hulp voor de reflectie indien en wanneer dit nodig is, en met respect voor de rechten en plichten om de wettigheid van het verloop van de procedure en de modaliteiten ervan te waarborgen. Paus Franciscus, Motu Proprio, Waarbij canon 838 van het Kerkelijk Wetboek gewijzigd wordt, Magnum Principium (3 sept 2017). Magnum principium: “Men dient zonder mankeren aandacht te verlenen aan het nut en welzijn van de gelovigen, en het recht noch de opdracht van de Bisschoppenconferenties te vergeten die met Bisschoppenconferenties van gebieden die dezelfde taal voeren en met de Apostolische Stoel, moeten bepalen of binnen de aard van elke taal, de betekenis van de oorspronkelijke tekst ten volle en trouw overgedragen wordt en dat de vertaalde liturgische boeken, ook na aanpassingen, de eenheid met de Romeinse ritus steeds weerspiegelen”.

Tenslotte, Eminentie, bevestig ik mijn broederlijke dankbaarheid voor uw engagement en terwijl ik vaststel dat de nota met “Commentaar” op bepaalde internetsites gepubliceerd werd en ten onrechte aan uw persoon werd toegeschreven, vraag ik u alstublieft het nodige te doen om mijn antwoord op deze sites te verspreiden evenals aan alle Bisschoppenconferenties en leden en adviseurs van dit Dicasterium.

En terwijl ik u vraag voor mij te bidden, verzeker ik mijn gebed voor u!

Broederlijk,

Franciscus