Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In deze gedachtehorizon zou ik graag melding willen maken van een thema dat in de Catechismus-Compendium
Catechismus van de Katholieke Kerk
(15 augustus 1997) een méér adequate plaats zou moeten krijgen, een plaats die méér coherent is met de zonet vermelde doelstellingen. Ik denk eigenlijk aan de doodsstraf. Deze problematiek kan niet herleid worden tot het enkel herinneren aan het onderricht uit het verleden zonder dat men naar boven laat komen niet enkel de vooruitgang in de leer vanwege de laatste Pausen maar ook het gewijzigde bewustzijn vanwege het christelijk volk dat weigert een toestemmende houding aan te nemen met betrekking tot een straf die de menselijke waardigheid ernstig schaadt. Men moet met klem bevestigen dat de veroordeling tot de doodstraf een onmenselijke maatregel is die, op welke wijze dan ook zij wordt uitgevoerd, de persoonlijke waardigheid naar beneden haalt. Zij is in zichzelf in tegenspraak met het Evangelie omdat er vrijwillig besloten wordt een menselijk leven te beëindigen, een leven dat altijd heilig is in de ogen van de Schepper en waarvan enkel God uiteindelijk de ware rechter en garant is. Nooit verliest een mens, “zelfs niet de zelfmoordenaar, zijn persoonlijke waardigheid” Paus Franciscus, Brief, Aan Frederico Mayor, president van de Internationale Commissie tegen de Doodstraf, Het is geen gerechtigheid iemand de doodstraf te geven (20 mrt 2015), want God is een Vader die altijd de terugkeer van de zoon verwacht, de zoon, die beseft dat hij zich vergist heeft, vergeving vraagt en een nieuw leven begint. Van niemand kan dus weggenomen worden niet enkel het leven maar de mogelijkheid zelf van een morele en existentiële ommekeer welke ten gunste van de gemeenschap uitdraait.