Bovendien besluit en verklaart hetzelfde hoogheilige Concilie, in overweging nemend, dat het voor de Kerk van God van zeer groot belang is, dat bekend wordt, welke van de alle in omloop zijnde latijnse uitgaven,voor authentiek te houden zijn, dat deze oude vulgaatuitgave, die door jaarhonderd lange gebruik in de Kerk beproefd is, bij publieke voorlezing, discussies, preken en uitleg als authentiek zal gelden en dat niemand haar verwerpe onder wat voor voorwendsel dan ook. Paus Pius XII, Encycliek, Over de bevordering van de studie van de Heilige Schrift, Divino afflante Spiritu (30 sept 1943)

Vervolgens besluit het, om lichtvaardige geesten te beteugelen, dat niemand het wagen zal, steunend op eigen inzicht, in zaken van geloof en zeden, behorende tot het geloofshuis van de christelijke leer, de heilige Schrift, naar zijn eigen inzichten te verdraaien, tegen het inzicht, welke de heilige Moeder de Kerk heeft gehouden en zal houden, zij aan wie het toekomt te oordelen over het werkelijke inzicht en interpretatie van de heilige Schriften, of zelfs tegen de eenstemmige inzichten van de Vaders, ook als deze verklaringen in geen enkele tijdsspanne voor publicatie in aanmerking zouden komen....

Ook met het oog op de drukkers, om hen matiging op te leggen, besluit het (concilie) dat spoedig de heilige Schrift en vooral de oude Vulgaat uitgave, zo foutloos mogelijk gedrukt moet worden en dat het geen enkel geoorloofd zij, welke boeken over heilige zaken dan ook, te drukken zonder de naam van de auteur, of deze te verkopen of op te slaan, tenzij zij door de ordinarius goedgekeurd en toegestaan zijn geworden....