
Synodevaders - 22 oktober 2005
Laten wij God dankzeggen voor deze XI-de synodale vergadering die het ons, veertig jaar na het Tweede Vaticaans Concilie, mogelijk maakte naar de bron terug te keren van het mysterie van de Kerk. Laten we het Jaar van de Eucharistie mooi afsluiten door elkaar in de eenheid te bevestigen en ons te vernieuwen in apostolisch en missionair enthousiasme.
Aan het begin van de vierde eeuw van het christendom, was de christelijke eredienst nog verboden door de keizerlijke gezagsdragers. Enkele christenen in Noord Afrika waren zo sterk gehecht aan de viering van de dag des Heren dat zij het verbod trotseerden. Terwijl ze gemarteld werden verklaarden dat ze niet zouden kunnen leven zonder de zondagse Eucharistie. Mogen de negenenveertig martelaren van Abitene, samen met zovele andere heiligen en zaligen die van de Eucharistie het middelpunt van hun leven hebben gemaakt, onze voorsprekers zijn bij het begin van het nieuwe millennium. Zij leren ons trouw te zijn aan de ontmoeting met de verrezen Christus binnen het nieuwe Verbond.
Aan het eind van deze Synode ervaren wij de hoopvolle vrede die de leerlingen van Emmaüs met brandend hart ontvingen van de verrezen Heer. Zij stonden op en keerden haastig naar Jeruzalem terug om hun vreugde te delen met hun broeders en zusters in het geloof. Wij wensen u toe dat u met vreugde kunt gaan naar de ontmoeting met Hem in de heilige Eucharistie, en dat u met de hand kunt aanraken de waarheid van zijn Woord: "Ik ben met U alle dagen tot aan het einde van de wereld" (Mt. 28, 20).
Dierbare broeders en zusters, vrede zij U!