9 september 2017
Tot nu toe luiden de volgende twee paragrafen van Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) als volgt:
§2. Apostolicae Sedis est sacram liturgiam Ecclesiae universae ordinare, libros liturgicos edere eorumque versiones in linguas vernaculas recognoscere, necnon advigilare ut ordinationes liturgicae ubique fideliter observentur.
§3. Ad Episcoporum conferentias spectat versiones librorum liturgicorum in linguas vernaculas, convenienter intra limites in ipsis libris liturgicis definitos aptatas, parare, easque edere, praevia recognitione Sanctae Sedis. § 2: "Het komt de Apostolische Stoel toe de heilige liturgie van de gehele Kerk te ordenen, liturgische boeken uit te geven en de vertaling ervan in de volkstalen te beoordelen, alsook erover te waken dat de liturgische bepalingen overal trouw in acht genomen worden." en § 3: "Het komt de bisschoppenconferenties toe vertalingen van de liturgische boeken in de volkstalen, naar behoren aangepast binnen de grenzen in de liturgische boeken zelf gesteld, voor te bereiden en deze uit te geven, na voorafgaande beoordeling door de Heilige Stoel."
Voor § 2 zijn de verwijzingen nr. Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964) van Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964) (26 sept 1964) en Wetboek
Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917) van de 1917 C.I.C.
Voor § 3 zijn dit 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) en 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963); de H. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten, brief Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Decem Iam Annos
De linguis vulgaribus in S. Liturgiam inducendis - Brief aan de Voorzitters van de Bisschoppenconferenties (5 juni 1976) (5 juni 1976); de H. Congregatie voor de Geloofsleer, Congregatie voor de Geloofsleer
Ecclesiae Pastorum
Decreet over de waakzaamheid van de herders van de kerk over de boeken
(19 maart 1975).
Hoewel de bronnen een indicatieve waarde hebben en niet uitputtend zijn, kan men in dezen notities maken.
Ten eerste omtrent Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983). Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964) behoort tot hoofdst. I, VI De competenti auctoritate in re liturgica (2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963)) en luidt als volgt: “Apostolicae Sedis est tum libros liturgicos generales instaurare atque approbare, tum sacram Liturgiam in iis quae universam Ecclesiam respiciunt ordinare, tum Acta et deliberationes auctoritatis territorialis probare seu confirmare, tum eiusdem auctoritatis territorialis propositiones et petitiones accipere”. "Het is de taak van de Apostolische Stoel de algemene liturgische boeken te vernieuwen en goed te keuren, de liturgie te regelen voor zover het de gehele Kerk betreft, de notulen en besluiten van het territoriaal gezag goed te keuren of te bekrachtigen en de voorstellen en verzoeken van dit territoriaal gezag in ontvangst te nemen." Hier verschijnt duidelijk een veronderstelde overeenkomst tussen het werkwoord “recognoscere”, gebruikt in Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) en de uitdrukking “probare seu confirmare”, gebruikt in Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964). Deze laatste uitdrukking werd door de liturgische commissie van het Tweede Vaticaans Concilie gewild om de terminologie te vervangen die komt van het werkwoord “recognoscere” (“actis recognitis”), met verwijzing naar can. Wetboek
Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917) Vgl. Wetboek, Codex Iuris Canonici (1917) (27 mei 1917), 304. (cf. can. 304, §2) van de C.I.C. van 1917, zoals werd uitgelegd aan de Concilievaders in de Relatio en waarover door hen werd gestemd in 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) in de vorm “actis ab Apostolica Sede probatis seu confirmatis”. Men kan ook nog opmerken dat Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964) alle handelingen van de territoriale autoriteiten betreft, terwijl hier het Wetboek het in het bijzonder toepast op de “interpretationes textuum liturgicorum”, een materie die uitdrukkelijk in Inter Oecumenici behandelt wordt bij Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964).
Omtrent Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) is de verwijzing naar 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) relevant. Voor een verwijzing naar 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) (§ 3 gaat over “de usu et modo linguae vernaculae statuere, actis ab Apostolica Sede probatis seu confirmatis” en § 4 over de “conversio textus latini in linguam vernaculam in Liturgia adhibenda, a competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de qua supra, approbari debet”) is het duidelijk dat er voor de vertaling noch een probatio seu confirmatio wordt vereist, noch een een recognitio in strikt juridische zin, zoals gevraagd door Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983).
De aangelegenheid omtrent een passage in het Motu Proprio H. Paus Paulus VI - Motu Proprio
Sacram Liturgiam
Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd
(25 januari 1964) (25 jan. 1964), die door de reactie van de Concilievaders in Acta Apostolicae Sedis geëmendeerd verscheen, lijkt niet op de juiste wijze in aanmerking te zijn genomen. Toen H. Paus Paulus VI - Motu Proprio
Sacram Liturgiam
Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd
(25 januari 1964) in L’Osservatore Romano van 29 januari 1964 verscheen, kon men daar lezen: “...populares interpretationes, a competente auctoritate ecclesiastica territoriali propositas, Sacrosanctum Concilium in § 4 van art. 36 gebruikt het werkwoord “approbare”. ab Apostolica Sede esse rite recognoscendas Sacrosanctum Concilium zegt in § 3 van art. 36: “actis ab Apostolica Sede probatis seu confirmatis”. atque probandas”. In Acta Apostolicae Sedis werd de terminologie van het Concilie daarentegen aangepast: “... populares interpretationes, a competente auctoritate ecclesiastica territoriali conficiendas et approbandas esse, ad normam art. 36, §§3 et 4; acta vero huius auctoritatis, ad normam eiusdem art. 36, §3, ab Apostolica Sede esse rite probanda seu confirmanda”. Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd, Sacram Liturgiam (25 jan 1964), 9. c:Cf. AAS 56 (1964), 143. “…verschillende vertalingen in de volkstaal door het bevoegde territoriaal kerkelijk gezag moeten worden vervaardigd en goedgekeurd, overeenkomstig artikel 36, §§ 3 en 4; en dat de akten van dit gezag, overeenkomstig hetzelfde artikel 36, § 3 door de Apostolische Stoel officieel moeten worden goedgekeurd of bekrachtigd.” Het Motu Proprio H. Paus Paulus VI - Motu Proprio
Sacram Liturgiam
Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd
(25 januari 1964) maakte dus een onderscheid tussen het goedkeuren van de vertalingen als zodanig door de territoriale autoriteiten met een decreet dat ze verplicht maakte, en het feit dat die handeling “probatus seu confirmatus” moest zijn door de Apostolische Stoel. Hierbij dient men nog op te merken dat H. Paus Paulus VI - Motu Proprio
Sacram Liturgiam
Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd
(25 januari 1964) nog toevoegt: “Quod ut sempre servetur praescribimus, quoties liturgicus quidam textus latinus a legitima, quam diximus, auctcoritate in linguam vernaculam convertetur”. Vgl. H. Paus Paulus VI, Motu Proprio, Over het van kracht worden van bepaalde voorschriften van de Constitutie over de Heilige Liturgie, door het Tweede Vaticaans Concilie goedgekeurd, Sacram Liturgiam (25 jan 1964), 9. ...dat deze bepaling onderhouden moet worden, telkens als een liturgische Latijnse tekst door het genoemde wettige gezag in de volkstaal vertaald wordt. Het voorschrift betreft beide verschillende ogenblikken, ofwel het conficere et approbare van een vertaling en de handeling deze verplicht te stellen met de publicatie van het boek dat deze bevat.
De verwijzing naar de brief Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Decem Iam Annos
De linguis vulgaribus in S. Liturgiam inducendis - Brief aan de Voorzitters van de Bisschoppenconferenties (5 juni 1976) (5 juni 1976) van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Discipline van de Sacramenten is relevant, maar men moet hier opmerken dat men nooit de term “recognoscere” gebruikt, maar alleen maar “probare, confirmare, confirmatio”.
Wat Congregatie voor de Geloofsleer
Ecclesiae Pastorum
Decreet over de waakzaamheid van de herders van de kerk over de boeken
(19 maart 1975) van de Congregatie voor de Geloofsleer, Congregatie voor de Geloofsleer
Ecclesiae Pastorum
Decreet over de waakzaamheid van de herders van de kerk over de boeken
(19 maart 1975) (dat bestaat uit 3 nummers) betreft, heeft alleen nr. 1 betrekking op ons onderwerp en dit luidt: “1. Libri liturgici itemque eorum versiones in linguam vernaculam eorumve partes ne edantur nisi de mandato Episcoporum Conferentiae atque sub eiusdem vigilantia, praevia confirmatione Apostolicae Sedis”. "1. Liturgische boeken en eveneens gehele of gedeeltelijke vertalingen ervan in de moedertaal mogen niet worden uitgegeven tenzij in opdracht van de bisschoppenconferentie en onder haar toezicht, na voorafgaande goedkeuring door de Heilige Stoel." Nr. 2 betreft de heruitgaven en nr. 3 de gebedsboeken. Maar hier moet worden opgemerkt dat aan de bisschoppenconferenties het bewaken en de opdracht toegewezen wordt, terwijl aan de Apostolische Stoel de “praevia confirmatio” wordt toegewezen omtrent het boek dat wordt uitgegeven, en juist niet een recognitio” van de vertaling, zoals daarentegen Wetboek
Codex Iuris Canonici
Codex van het Canonieke recht
(25 januari 1983) luidt.
