Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Wetboek
Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium
Codex van Canoniek Recht van de Oosterse Kerken (1 oktober 1991) uit het Canoniek Wetboek van de Oosterse Kerken bepaalt dat het de taak van de priester is om de Eucharistie uit te reiken of ook van de diaken, indien het particuliere recht van de eigen Kerk sui iuris dit bepaalt. De volgende paragraaf verleent aan de Bisschoppensynode van de patriarchale Kerk of aan de Raad van Hiërarchen het recht om normen op te stellen waardoor ook andere Christengelovigen de Eucharistie mogen uitreiken.

Of aan de diaken of zelfs aan andere gelovigen de taak wordt toegekend om de goddelijke Eucharistie uit te reiken, hangt dus af van de beschikkingen van het particuliere recht. Toch is het wezenlijk om eraan te herinneren, dat deze beschikkingen in samenhang dienen te zijn met de specifieke context van de liturgische traditie waarbinnen ze worden getroffen. Men mag niet vergeten, dat alle Oosterse tradities de grootheid onderstrepen van het mysterie van de heilige communie. Een oud Syro-Chaldeeuws commentaar beschrijft het aanbieden van de heilige gaven aan de gelovigen met de volgende woorden: "Hij die Heilig is komt op de pateen en in de kelk, in glorie en majesteit, vergezeld door priesters en diakens, in een grote processie. Duizenden engelen en dienaren van het vuur van de Geest gaan voor het Lichaam van onze Heer uit en verheerlijken Hem. Heel het volk en alle kinderen der Kerk verheugen zich, wanneer zij het Lichaam van het altaar zien komen". Uitleg van de mysteries der Kerk, toegeschreven aan NARSAI VAN N1s1s1s, ed. A. Mingana, Narsai Doctoris Syri Homiliae et Carmina, Mosul, 1905, vol. I, . 294. Dat het uitreiken van de Eucharistie normaal gesproken is voorbehouden aan de priesters, heeft dan ook tot doel het hoogheilig karakter ervan tot uitdrukking te brengen. Zelfs als dit de valorisatie van andere en ook legitieme aspecten uitsluit, en inhoudt dat men moet afzien van een zeker gemak, loopt een wijziging van het traditionele gebruik het gevaar op niet-organische wijze in te breken in het geestelijk kader, waaraan is herinnerd. Wanneer het particuliere recht van een Kerk sui iuris het gevestigde gebruik kent om aan iemand die noch bisschop, noch priester, noch diaken is, de bevoegdheid te verlenen om de Eucharistie uit te reiken, is het dan ook passend om alleen in geval van werkelijke nood gebruik te maken van die bevoegdheid.