In de secreta van Sacramentsdag bidden wij dit gebed: "Heer, verleen, zo vragen wij, in Uw goedertierenheid aan Uw Kerk de gaven van eenheid en vrede, die door de aangeboden gaven in mystieke zin worden betekend." Al wordt de H. Eucharistie hier als het mysterie van eenheid en vrede geprezen, en al is zij dat ook inderdaad bij uitstek, toch behoort dat hemels kenmerk ook aan de andere Sacramenten. Alle brengen ze ons de eenheid en de vrede met God, die eenheid die alle verbeelding te boven gaat, omdat zij bestaat in de deelname aan de goddelijke natuur; dat onuitsprekelijk licht, waarin wij God onze Vader noemen en Hij ons Zijn kinderen en vrienden noemt.

Zij vestigen bovendien de eenheid en de vrede onder de mensen volgens het woord van St. Paulus, die ons opwekt "bezorgd te zijn om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede. Eén lichaam ... één Heer, één geloof, één doopsel. Eén God en Vader van allen" (Ef. 4, 3-5) En wij kunnen er aan toevoegen: één- elfde eucharistische maaltijd, die allen, zonder enig onderscheid van afkomst, natie of stand, één maakt met Christus en met elkander in de eenheid van het mystieke lichaam van Christus; éénzelfde stroom van genade in het Huwelijk, die bruidegom en bruid, ouders en kinderen, de christelijke gezinnen onderling één maakt in de eenheid van geloof, liefde, eendracht en vrede; éénzelfde priesterschap, dat alle priesters van de wereld omsluit en moet samenbinden in die allerinnigste eenheid, die de wereld niet kent.