Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Heren Kardinalen,
dierbare broeders Bisschoppen en Priesters,
broeders en zusters,

ik ontvang jullie met vreugde bij de afsluiting van jullie Congres, georganiseerd door de Congregatie voor de Clerus, en ik dank Kardinaal Beniamino Stella voor de vriendelijke woorden die hij tot mij richtte namens jullie allen.

Ik moet bekennen dat ik enkele gangbare uitdrukkingen van ons kerkelijk taalgebruik altijd met enige schroom gebruik: ‘roepingenpastoraal’ zou kunnen doen denken aan één van de vele sectoren van het kerkelijk handelen, aan een beleidsbureau en zelfs aan de uitwerking van een project. Ik zeg niet dat dit niet belangrijk is, maar het is veel meer dan dat: roepingenpastoraal is een ontmoeting met de Heer! Wanneer we Christus toelaten in ons leven, beleven we een beslissende ontmoeting die licht brengt in ons bestaan, die ons wegtrekt uit de bekrompenheid van ons klein wereldje en ons leerlingen doet worden die de Meester beminnen. 

Niet toevallig hebben jullie als titel voor jullie congres gekozen: ‘Miserando atque eligendo’, het woord van Beda, de Eerbiedwaardige Vgl. H. Beda Venerabilis, Homilie, Homilia (1 jan 703), 21. Homilies 21; CCL 122, 149; Getijdenboek 21 september – Lezingendienst – lezing II. Jullie weten – ik heb het al meermaals gezegd – dat ik dit devies heb gekozen in herinnering aan mijn jeugdjaren waarin ik de roepstem van de Heer krachtig heb ervaren: het gebeurde niet na een conferentie of door een mooie theorie, maar doorheen een ervaring van de barmhartige blik van Jezus naar mij. Ik zeg jullie de waarheid: zo is het gegaan. Het is dus mooi dat jullie van vele kanten van de wereld naar hier zijn gekomen om na te denken over dit thema, maar laat alsjeblieft alles niet eindigen met een mooi congres! De roepingenpastoraal is de stijl van Jezus aanleren, die langsging in de plekken van het dagelijks leven, zonder haast halt hield en zijn broeders en zusters met barmhartigheid aankeek en hen voerde tot de ontmoeting met God, de Vader.