Het Tweede Vaticaans Concilie heeft opnieuw het uitgangspunt bevestigd, dat de heiligenvieringen, waarin de wonderen van Christus in zijn dienaren worden verkondigd, ondanks hun belang, niet moeten prevaleren boven de vieringen van de heilsmysteries die wekelijks plaatsvinden op de zondag, alsook gedurende de loop van het liturgisch jaar. Deze visie betekende ook dat de viering van vele heiligen moest worden overgelaten aan de [afzonderlijke] bisdommen, landen en religieuze families. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 111 Dit uitgangspunt diende, samen met andere door het Concilie vastgestelde principes, om het liturgisch jaar en de Congregatie voor de Riten
Normae universalis de Anno liturgico et de Calendarium Romanum
Algemene normen voor het liturgisch jaar en de algemene Romeinse kalender (21 maart 1969) te herzien.

De Congregatie voor de Riten
Normae universalis de Anno liturgico et de Calendarium Romanum
Algemene normen voor het liturgisch jaar en de algemene Romeinse kalender (21 maart 1969), alsook de Tabel van de liturgische dagen beogen de concrete toepassing van dit criterium op zowel de Algemene kalender als de Eigen kalenders. De Instructie Congregatie voor de Goddelijke Eredienst
De Calendaria Particularia atque Officiorum et Missarum Propriis recognoscendis
Over de herziening van de particuliere en eigen kalenders voor het Officie en de Mis
(24 juni 1970) van de H. Congregatie voor de Goddelijke Eredienst d.d. 24 juni 1970 biedt bovendien nog expliciet enkele aanvullende aandachtspunten aangaande de Eigen kalenders.

Sinds de promulgatie van deze normen hebben twee nieuwe factoren hun intrede gedaan. Enerzijds heeft het grote aantal zalig- en heiligverklaringen dat de paus in de laatste jaren heeft verricht, veelal geleid tot een aanzienlijke toename van het& aantal vieringen dat op de Eigen kalenders staat ingeschreven. Anderzijds werd op de Congregatie voor de Riten
Normae universalis de Anno liturgico et de Calendarium Romanum
Algemene normen voor het liturgisch jaar en de algemene Romeinse kalender (21 maart 1969) een aantal vieringen ingevoegd en werd van sommige vieringen die er reeds op stonden, de rang verhoogd, waardoor vanzelf ook het aantal liturgische dagen is afgenomen dat vrij is van verplichte vieringen.

De Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten acht een verandering van de geldende normen momenteel niet wenselijk; tegelijkertijd vindt zij het echter noodzakelijk enkele punten te onderstrepen aangaande die normen, waarvan de naleving ertoe kan bijdragen om een al te grote verandering van de liturgische kalenders tegen te gaan.

Tot slot zullen nog enkele zaken worden behandeld aangaande de keuze en samenstelling van de betreffende eigen liturgische teksten.