Paus Franciscus - 2 oktober 2016
Dierbare broeders en zusters,
In deze eucharistieviering heb ik God samen met jullie maar ook voor jullie dank gezegd: hier heeft het geloof, na jaren van vervolging, verbazingwekkende dingen gedaan. Ik wil de talloze moedige Christenen in herinnering brengen die vertrouwen in de Heer hebben gehad en trouw gebleven zijn tijdens de tegenkantingen. Zoals de heilige Johannes Paulus II deed, richt ook ik tot jullie de woorden van de apostel Petrus “Kostbaar, dat geldt voor u die gelooft”. (1 Pt 2, 7) Homilie Baku, 23 mei 2002…
Onze gedachten gaan nu naar de Maagd Maria die in dit land niet alleen door de Christenen wordt vereerd. We richten ons tot haar met de woorden waarmee de engel Gabriel haar de blijde boodschap aankondigde van de redding die door God voor de mensheid was bereid.
In het licht dat afstraalt van het moederlijk gelaat van Maria, richt ik een hartelijke groet tot de geliefde gelovigen van Azerbeidzjan en moedig ieder van jullie aan met vreugde te getuigen van het geloof, de hoop en de liefde, in verbondenheid met elkaar en met jullie herders. Ik groet en bedank op bijzondere wijze de Salesiaanse Familie, die goed voor jullie zorgt en verschillende goede werken bevordert, en ook de zusters missionarissen van de Naastenliefde: zet vol enthousiasme jullie werk ten dienste van allen verder.
Laten we deze voorspraak aan de allerheiligste Moeder van God toevertrouwen en smeken we haar bescherming af over jullie gezinnen, over de zieken en de bejaarden, en voor allen die lijden naar lichaam en geest.
Misschien zal iemand denken dat de Paus zoveel tijd verliest: zoveel kilometers reist om een kleine gemeenschap van 700 mensen te bezoeken in een land met 2 miljoen inwoners... En toch is dit geen uniforme gemeenschap, want jullie praten Azerbeidzjaans, Italiaans, Engels, Spaans, zoveel talen. Jullie zijn een gemeenschap aan de periferie. Maar op dit punt volgt de Paus het voorbeeld van de Heilige Geest: ook Hij daalde uit de hemel neer op een kleine gemeenschap aan de periferie, opgesloten in het Cenakel. En aan die gemeenschap, bevreesd, arm, misschien vervolgd en aan haar lot overgelaten, geeft Hij de moed, de vrijmoedigheid om verder te gaan met het verkondigen van de naam van Jezus! En de deuren van die gemeenschap in Jeruzalem, die gesloten waren omwille van de angst of omwille van de schaamte, gingen open en de kracht van de Geest ging naar buiten. De Paus verliest tijd zoals de Heilige Geest toen tijd verloor!
Slechts twee zaken zijn noodzakelijk: in die gemeenschap was er Moeder Maria – vergeet nooit de Moeder; in die gemeenschap heerste de naastenliefde, de broederlijke liefde die de Heilige Geest over hen had uitgestort. Goede moed! Vooruit! Go ahead! Zonder vrees, vooruit!