Omdat de genoemde dicasteries zijn ingesteld voor het welzijn van de universele Kerk, wordt bovendien gewenst, dat hun Leden, Officialen en Consultoren, alsook de pauselijke legaten, voor zover mogelijk, op grotere schaal worden gekozen uit de verschillende streken van de Kerk, om zo aan de centrale bureaus of organen van de katholieke Kerk een werkelijk universeel karakter te geven.

Verder is het de wens, dat onder de Leden van de dicasteries ook enkele bisschoppen worden opgenomen, vooral diocesane bisschoppen, omdat dezen de paus vollediger kunnen inlichten omtrent de mentaliteit, de verlangens en de noden van alle Kerken.

Tenslotte achten de Concilievaders het uiterst nuttig, dat deze dicasteries zich, meer dan in het verleden, laten voorlichten door leken met deugd, wetenschap en ervaring, opdat ook dezen de hun toekomende rol krijgen in kerkelijke aangelegenheden.