Christus de Heer, de Zoon van de levende God, is gekomen om zijn volk te redden van de zonden Vgl. Mt. 1, 21 en alle mensen te heiligen; en gelijk Hijzelf was gezonden door de Vader, zo zond Hij zijn apostelen Vgl. Joh. 20, 21 , die Hij daarom geheiligd heeft door hun de Heilige Geest te schenken, opdat ook zij op aarde de Vader zouden verheerlijken en de mensen tot het heil zouden brengen, "tot opbouw van het Lichaam van Christus" (Ef. 4, 12), de Kerk.

In deze Kerk van Christus is de Paus, als de opvolger van Petrus, aan wie Christus zijn schapen en lammeren te weiden heeft gegeven, krachtens goddelijke instellingen bekleed met de hoogste volledige, rechtstreekse en universele macht, tot heil van de zielen. Hij is dus op grond van zijn zending als herder van alle gelovigen, tot bevordering van het algemeen welzijn van de gehele Kerk en van het welzijn van de afzonderlijke Kerken, bekleed met de hoogste gewone macht over alle Kerken.

Maar ook de bisschoppen, aangesteld door de Heilige Geest, zijn de opvolgers van de apostelen als zielenherders Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 4e Zitting - Dogmatische Constitutie over de Kerk van Christus, Pastor Aeternus (18 juli 1870), 12; en samen met de Paus onder zijn gezag hebben zij de zending om het werk van Christus de eeuwige Herder, voor altijd te doen voortduren. Vgl. 1e Vaticaans Concilie, 4e Zitting - Dogmatische Constitutie over de Kerk van Christus, Pastor Aeternus (18 juli 1870), 1. Christus immers heeft aan de apostelen en hun opvolgers het bevel en de macht gegeven, alle volkeren te onderwijzen, de mensen te heiligen in de waarheid en hen te leiden. De bisschoppen zijn dus door de kracht van de Heilige Geest, die hun gegeven is, ware en authentieke leraars van het geloof, hogepriesters en herders. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 21.24-25

Dit bisschoppelijk ambt, zij dat door de bisschoppen, wijding hebben ontvangen Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 21, oefenen de bisschoppen, als delend in de zorg voor alle Kerken, uit in gemeenschap met en onder het gezag van de paus, in alles wat leerambt en het herderlijk bestuur aangaat, allen verenigd in een College of lichaam met betrekking tot de gehele Kerk Gods.

De afzonderlijke bisschoppen oefenen hun ambt uit ten opzichte van de hun toegewezen delen van de kudde des Heren: elke bisschop nl. heeft de zorg voor de particuliere Kerk, die hem is toevertrouwd, en soms behartigen enkele bisschoppen tezamen bepaalde belangen, die verschillende Kerken gemeen hebben.

Daarom geeft de heilige Synode, ook met oog op de situatie van de menselijke samenleving die in onze tijd op weg is naar een nieuwe orde van dingen Vgl. H. Paus Johannes XXIII, Apostolische Constitutie, Over het bijeenroepen van Tweede Oecumenische Vaticaans Concilie, Humanae Salutis (25 dec 1961), de volgende bepalingen, waardoor zij het herderlijk ambt van de bisschoppen nader wil omschrijven.