Paus Pius XI - 31 december 1929
Hoogst gevaarlijk is verder het naturalisme, dat in onze dagen het terrein van de opvoeding binnendringt in een zo kiese stof als de reinheid der zeden. Zeer verbreid is de dwaling van diegenen, die met gevaarlijke aanmatiging en in stuitende woorden een zg. seksuele opvoeding voorstaan. Valselijk menen zij daarbij de jongelieden tegen de gevaren van de zinnelijkheid te kunnen beschutten met louter natuurlijke middelen, zoals daar zijn: een vermetel op de hoogte brengen en preventieve voorlichting voor allen zonder onderscheid, en zelfs in het openbaar gegeven, en, erger nog, verbonden met een vroegtijdig blootstellen aan de gelegenheden, zo gezegd om de jongelieden er aan te gewennen en de ziel als het ware te harden tegen de gevaren.
Ernstig dwalen zulke mensen, door de aangeboren zwakheid van de menselijke natuur en de wet "strijdig met de wet van de geest" (Rom. 7, 23), waarvan de Apostel spreekt, niet te willen erkennen, en door bovendien de feitelijke ervaring te miskennen, waaruit duidelijk blijkt, dat, bijzonder bij jongens, de fouten tegen de goede zeden niet zozeer het gevolg zijn van onwetendheid van het verstand, als wel in hoofdzaak van zwakheid van de wil, wanneer deze aan de gelegenheden wordt blootgesteld en niet ondersteund wordt door de genademiddelen.
Als in deze uiterst kiese materie, gezien alle omstandigheden, enige individuele voorlichting nodig blijkt, op de juiste tijd te geven door hen die van God zending tot opvoeding en genade van staat hebben, dan zijn alle voorzorgsmaatregelen in acht te nemen, die aan de traditionele christelijke opvoeding bekend zijn, en voldoende zijn weergegeven door de reeds genoemden Antoniano, waar hij zegt:
"Zo erg en zo groot is onze ellende, en de neiging tot de zonde, dat men dikwijls juist in de woorden, die gebruikt worden als hulpmiddel tegen de zonde, een aanleiding en opwekking tot diezelfde zonde vindt. Daarom is het van het hoogste belang, dat een goed vader, als hij met zijn zoon over zulk een gevaarvolle stof spreekt, wèl gewaarschuwd zij, en niet afdale in bijzonderheden en tot de verschillende wijzen, waarop die helse adder zulk een groot gedeelte van de wereld vergiftigt, om geen gevaar te lopen, dat hij, in plaats van dit vuur te blussen, het door zijn onvoorzichtigheid in het onschuldige en tedere kinderhart oprakele of ontsteke. In het algemeen gesproken zal het, zolang de kinderjaren nog duren, voldoende zijn de hulpmiddelen aan te wenden, die door hun uitwerking tegelijk de deugd van kuisheid opwekken en voor de ondeugd de toegang afsluiten." Silvio Kard. Antoniano, Over de christelijke opvoeding van de kinderen, De christiana liberorum educatione. lib. II, cap,. 88
