Om iedere verkeerde interpretatie te vermijden herinner ik eraan dat de Kerk op geen enkele wijze moet nalaten het volle ideaal van het huwelijk, het plan van God in al zijn grootheid, voor te houden:

"De gedoopte jongeren dienen te worden aangemoedigd om niet te aarzelen ten overstaan van de rijkdom die het sacrament van het huwelijk verschaft aan hun plannen van liefde, gesterkt door de steun die zij ontvangen van de genade van Christus, en door de mogelijkheid ten volle deel te nemen aan het leven van de Kerk." Bisschoppensynodes, 3e Buitengewone Algemene Bisschoppensynode, Relatio Synodi - Familiesynode 2014 (18 okt 2014), 26

Lauwheid, iedere vorm van relativisme of een buitensporige terughoudendheid bij het voorstellen van dat ideaal, zouden een gebrek zijn aan trouw aan het evangelie en ook een gebrek aan liefde van de Kerk jegens de jongeren zelf. Buitengewone situaties begrijpen houdt nooit in het licht van het vollere ideaal verbergen of minder voorstellen dan Jezus aan de mens biedt. Vandaag de dag is de pastorale inspanning om de huwelijken te versterken en zo breuken te voorkomen belangrijker dan de pastorale zorg voor mislukkingen.

Toch volgt uit het feit dat wij ons bewust zijn van het gewicht van de verzachtende - psychologische, historische en ook biologische - omstandigheden dat

"het noodzakelijk is, zonder de waarde van het evangelische ideaal te verminderen, met barmhartigheid en geduld de mogelijke groeifasen te begeleiden van mensen die zich van dag tot dag vormen",

daarbij ruimte latend voor de

"barmhartigheid van de Heer, die ons ertoe aanzet het goede te doen dat mogelijk is." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 44

Ik begrijp hen die de voorkeur geven aan een strakkere pastoraal die geen ruimte biedt voor enige verwarring. Ik geloof echter oprecht dat Jezus een Kerk wil die aandacht heeft voor het goede dat de Geest te midden van de broosheid verspreidt: een Moeder die op het ogenblik zelf dat zij duidelijk haar objectieve onderricht tot uitdrukking brengt,

“niet afziet van het goede dat mogelijk is, hoewel zij het gevaar loopt vuil te worden door de modder van de straat.” Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 45

Pastores die de gelovigen het volle ideaal van het evangelie en de leer van de Kerk voorhouden, moeten hen helpen ook de logica van het medelijden jegens broze mensen aan te nemen en vervolging of een te hard en ongeduldig oordeel te vermijden. Het evangelie zelf vraagt van ons niet te oordelen en niet te veroordelen. Vgl. Mt. 7, 1 Vgl. Lc. 6, 37 Jezus

“verwacht dat wij ervan afzien de persoonlijke of gemeenschappelijke uitvluchten te zoeken die het ons mogelijk maken ons op een afstand te houden van de kern van het menselijk drama, opdat wij het werkelijk aanvaarden in contact te komen met het concrete bestaan van de ander en de kracht van de tederheid leren kennen. Wanneer wij dit doen, wordt het leven voor ons steeds op een schitterende wijze complex”. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 270

Het is providentieel dat deze bespiegelingen zich ontwikkelen in de context van een jubeljaar dat is gewijd aan de barmhartigheid, omdat ook ten overstaan van de meest verschillende situaties die het gezin betreffen,

"de Kerk de zending heeft de barmhartigheid van God te verkondigen, het kloppend hart van het Evangelie, dat door middel daarvan het hart en de geest van iedere persoon moet bereiken. De Bruid van Christus maakt het gedrag van de Zoon van God tot het hare, die allen tegemoet gaat zonder iemand uit te sluiten." Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 12

Zij weet goed dat Jezus zelf zich presenteert als herder van honderd, niet van negenennegentig schapen. Hij wil ze allemaal. Uitgaande van dit bewustzijn zal het mogelijk worden dat

"allen, zij die geloven en zij die veraf zijn, de balsem van de barmhartigheid bereiken als teken van het Rijk van God, dat al midden onder ons aanwezig is." Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 5

Wij mogen niet vergeten dat

"de barmhartigheid niet alleen het handelen van de Vader is, maar het criterium wordt om te begrijpen wie zijn ware kinderen zijn. Kortom, wij zijn geroepen te leven van barmhartigheid, omdat ons als eersten barmhartigheid is bewezen." Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 9

Het is niet een romantisch voorstel of een zwak antwoord tegenover de liefde van God, die altijd de mensen verder wil brengen, daar

"de draagbalk die het leven van de Kerk schraagt, is de barmhartigheid. Alles in haar pastoraal handelen zou moeten zijn omgeven door de tederheid waarmee zij zich richt tot de gelovigen: niets van haar verkondiging en haar getuigenis naar de wereld toe mag zonder barmhartigheid zijn." Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 10

Het is waar dat wij ons

"Vaak gedragen... als controleurs van de genade en niet als helpers. Maar de Kerk is geen douane, zij is het vaderhuis waar plaats is voor ieder met zijn zwaar leven." Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 47

Het onderricht van de moraaltheologie zou niet moeten nalaten deze overwegingen tot de hare te maken, omdat men, ook al moet men weliswaar zorgen voor de volledigheid van het morele onderricht van de Kerk, altijd in het bijzonder aandacht moet besteden aan het benadrukken en aanmoedigen van de hoogste en centrale waarden van het Evangelie, Vgl. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 36-37 in het bijzonder het primaat van de liefde als antwoord op het belangeloze initiatief van de liefde van God. Soms kost het ons veel om in de pastoraal ruimte te geven aan de onvoorwaardelijke liefde van God. H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Aan William W. Kard. Baum bij gelegenheid van de cursus over het "forum internum" georganiseerd door de Apostolische Penitentiarie (22 mrt 1996), 5. Misschien uit scrupulositeit , verborgen achter een groot verlangen naar trouw aan de waarheid, eisen sommige priesters van de penitent een voornemen van berouw zonder enige schaduw, waardoor de barmhartigheid in rook opgaat onder het zoeken naar een hypothetisch pure gerechtigheid. Daarom is het de moeite waard te herinneren aan het onderricht van de heilige Johannes Paulus II, die stelde dat de voorspelbaarheid van een nieuwe val aan “de authenticiteit van het voornemen niets afdoet." Wij stellen aan de barmhartigheid zoveel voorwaarden dat wij haar ontdoen van een concrete zin en werkelijke betekenis, en dat is de ergste manier om het evangelie af te zwakken. Weliswaar sluit bijvoorbeeld de barmhartigheid gerechtigheid en waarheid niet uit, maar wij moeten vooral zeggen dat de barmhartigheid de volheid van de gerechtigheid is en de schitterendste manifestatie van de waarheid van God. Daarom moet men

“iedere theologische opvatting die uiteindelijk aan de almacht zelf van God, en in het bijzonder aan zijn barmhartigheid, twijfelt als niet toereikend" Internationale Theologische Commissie, De hoop op verlossing voor kinderen die sterven zonder gedoopt te zijn (19 apr 2007), 2

beschouwen.

Dit biedt ons een kader en een klimaat dat ons verhindert een kille, bureau-moraal te ontwikkelen bij het behandelen van de meest delicate thema’s en plaatst ons veeleer in de context van een pastorale onderscheiding die vol barmhartige liefde is en die altijd bereid is te begrijpen, te vergeven, te begeleiden, te hopen en vooral te integreren. Dat is de logica die in de Kerk moet prevaleren, om

“de ervaring op te doen ons hart te openen voor allen die leven in de meest hopeloze randgebieden van het bestaan”.Paus Franciscus, Bul, Het gelaat van de Barmhartigheid - Afkondiging van het Buitengewone Jubileum van de Barmhartigheid, Misericordiae Vultus (11 apr 2015), 15

Ik nodig de gelovigen die een complexe situatie doormaken, uit met vertrouwen te naderen tot een gesprek met hun pastores of met leken die hun leven aan de Heer hebben toegewijd. Niet altijd zullen zij in hen een bevestiging van eigen ideeën en verlangens vinden, maar zij zullen zeker een licht ontvangen dat het hun mogelijk zal maken beter te begrijpen wat er gebeurt, en zij zullen een weg kunnen ontdekken van persoonlijke rijping. En ik nodig de pastores uit met genegenheid en sereen te luisteren, met het oprechte verlangen tot de kern van het drama van de personen door te dringen en hun standpunt te begrijpen om hen te helpen beter te leven en hun plaats in de Kerk te erkennen.