Paus Franciscus - 19 maart 2016
Ik wil de situatie van de gezinnen naar voren brengen die worden verpletterd onder de ellende, op zoveel wijzen worden gestraft, waar men op een hartverscheurende wijze met de marges van het leven te maken heeft. Als allen al moeilijkheden tegenkomen, dan worden deze in een zeer arm huis erger. Vgl. Bisschoppensynodes, Relatio Finalis - Synode 2015 (24 okt 2015), 15 Als, bijvoorbeeld, een vrouw door een scheiding of om andere redenen haar kind alleen moet opvoeden en moet werken zonder de mogelijkheid het aan iemand anders over te laten, dan groeit het op in een verlatenheid die het blootstelt aan iedere soort van risico, en blijft zijn persoonlijke rijping gevaar lopen. In de moeilijke situaties die de meest behoeftigen doormaken, moet de Kerk er in het bijzonder voor zorgen begrip te tonen, te troosten, te integreren, waarbij zij het vermijdt hun een reeks normen op te leggen, als waren het stenen, met als resultaat dat zij zich veroordeeld en in de steek gelaten voelen juist door de Moeder die geroepen is hun de barmhartigheid van God te brengen. Zo willen sommigen in plaats van de genezende kracht van de genade en het licht van het Evangelie aan te bieden, het Evangelie
"‘indoctrineren’",
het veranderen in
"dode stenen die naar anderen moeten worden geworpen." Paus Franciscus, Toespraak, Aan het eind van de werkzaamheden van de 14e Gewone Bisschoppensynode (2015) - Synode-aula, Het woord gezin heeft een nieuwe weerklank (24 okt 2015), 5
