Paus Franciscus - 19 maart 2016
{bij de "irreguliere" in de titel" de noot Vgl. Paus Franciscus, Audiëntie, Sint Pietersplein, Het gezin - 20. Kwetsuren (I) (24 juni 2015)
De synode heeft naar verschillende situaties van broosheid en onvolmaaktheid verwezen. Wat dit betreft, wil ik hier herinneren aan hetgeen ik heel de Kerk duidelijk heb willen voorhouden, opdat wij niet de verkeerde weg inslaan:
"Twee logica’s lopen door heel de Kerkgeschiedenis: uitsluiten en herintegreren. Paus Franciscus, Homilie, Tijdens de H. Mis in concelebratie met 20 nieuwe kardinalen, ter afsluiting van het consistorie waarin de creatie had plaatsgevonden
6e Zondag door het Jaar (B) - Sint Pietersbasiliek, Het Evangelie over de uitgestotenen openbaart onze geloofwaardigheid (15 feb 2015), 6 ... Sinds het Concilie van Jeruzalem is de weg van de Kerk nog steeds die van Jezus: die van barmhartigheid en integratie. ... Het is de weg van de Kerk niemand eeuwig te veroordelen; Gods barmhartigheid te verspreiden over alle mensen die er met een oprecht hart om vragen; Paus Franciscus, Homilie, Tijdens de H. Mis in concelebratie met 20 nieuwe kardinalen, ter afsluiting van het consistorie waarin de creatie had plaatsgevonden
6e Zondag door het Jaar (B) - Sint Pietersbasiliek, Het Evangelie over de uitgestotenen openbaart onze geloofwaardigheid (15 feb 2015), 7 ... ware naastenliefde is altijd onverdiend, onvoorwaardelijk en gratis!" Paus Franciscus, Homilie, Tijdens de H. Mis in concelebratie met 20 nieuwe kardinalen, ter afsluiting van het consistorie waarin de creatie had plaatsgevonden
6e Zondag door het Jaar (B) - Sint Pietersbasiliek, Het Evangelie over de uitgestotenen openbaart onze geloofwaardigheid (15 feb 2015), 8
Bijgevolg is er de noodzaak
"oordelen (te) vermijden die geen rekening houden met de complexiteit van de verschillende situaties" en "te letten op de wijze waarop de mensen leven en lijden op grond van hun toestand." Bisschoppensynodes, Relatio Finalis - Synode 2015 (24 okt 2015), 51
Het gaat erom allen te integreren, men moet ieder helpen zijn eigen manier te vinden om deel te nemen aan de kerkgemeenschap, opdat hij zich ontvanger voelt van een “onverdiende, onvoorwaardelijke en belangeloze” barmhartigheid. Niemand mag voor altijd veroordeeld worden, omdat dit niet de logica van het evangelie is! Ik verwijs niet alleen naar de gescheidenen die een nieuwe verbintenis zijn aangegaan, maar naar allen, in wat voor situatie zij zich ook bevinden. Uiteraard kan iemand, als hij te koop loopt met een objectieve zonde, als zou die deel uitmaken van het christelijke ideaal, of iets anders wil opleggen dan de Kerk leert, niet pretenderen catechese te geven of te preken, en in deze zin is er iets dat hem scheidt van de gemeenschap. Vgl. Mt. 18, 17 Hij moet opnieuw luisteren naar de verkondiging van het evangelie en de uitnodiging tot bekering. Zelfs voor deze persoon kan er echter een manier bestaan van deelname aan het leven van de gemeenschap: in maatschappelijke verplichtingen, gebedsbijeenkomsten of overeenkomstig hetgeen zijn persoonlijk initiatief, samen met de onderscheiding van de herder, kan suggereren. Wat de wijze betreft van het behandelen van de verschillende zogenaamde “irreguliere” situaties, zijn de synodevaders gekomen tot een algemene consensus, die ik ondersteun:
"Wat een pastorale benadering van de personen betreft die een burgerlijk huwelijk hebben gesloten, die zijn gescheiden en opnieuw zijn gehuwd of die eenvoudigweg samenwonen, komt het de Kerk toe hun de goddelijke pedagogie van de genade in hun leven te openbaren en hen te helpen de volheid van Gods plan in hen te bereiken" Bisschoppensynodes, 3e Buitengewone Algemene Bisschoppensynode, Relatio Synodi - Familiesynode 2014 (18 okt 2014), 25,
wat met de kracht van de Heilige Geest altijd mogelijk is.
