Paus Franciscus - 19 maart 2016
De Synodevaders hebben erop gewezen dat
"een bijzonder onderscheidingsvermogen onmisbaar is om hen die uit elkaar zijn gegaan, gescheiden, in de steek gelaten zijn, te begeleiden. Vooral moet het lijden –aanvaard en gerespecteerd worden van hen die ten onrechte moeten ondergaan dat ze uit elkaar gaan, scheiden of in de steek gelaten worden, of door mishandelingen van de echtgenoot gedwongen zijn het samenleven te verbreken. Vergeving voor geleden onrecht is niet gemakkelijk, maar het is een weg die de genade mogelijk maakt. Vandaar de noodzaak van een pastoraal van verzoening en bemiddeling door gespecialiseerde, in de bisdommen te vestigen adviescentra." Bisschoppensynodes, 3e Buitengewone Algemene Bisschoppensynode, Relatio Synodi - Familiesynode 2014 (18 okt 2014), 47
Tegelijkertijd
"dienen personen die gescheiden, maar niet opnieuw gehuwd zijn en vaak getuigen zijn van huwelijkse trouw, aangemoedigd te worden in de eucharistie het voedsel te vinden dat hen ondersteunt in hun toestand. De lokale gemeenschap en de herders moeten deze personen begeleiden met zorg, vooral wanneer er kinderen zijn of hun toestand van armoede ernstig is." Bisschoppensynodes, 3e Buitengewone Algemene Bisschoppensynode, Relatio Synodi - Familiesynode 2014 (18 okt 2014), 50
De mislukking van een huwelijk wordt veel traumatischer en pijnlijker, wanneer er armoede is, omdat men veel minder middelen heeft om het bestaan een nieuwe richting te geven. Een arm iemand die de beschermende omgeving van het gezin verliest, wordt dubbel blootgesteld aan hulpeloosheid en alle soorten gevaren voor zijn integriteit.
