Thans willen wij onze aandacht richten op de twee voornaamste categorieën van scheuringen, die het kleed zonder naad van Christus hebben geschaad.

De eerste categorie van scheuringen ontstond in het Oosten ofwel door de bestrijding van de dogmatische formules van de concilies van Efeze en Chalcedon ofwel later door de verbreking van de kerkelijke gemeenschap tussen de oosterse patriarchaten en de Zetel van Rome.

De tweede categorie van scheuringen is ruim vier eeuwen later in het Westen ontstaan ten gevolge van de gebeurtenissen, die gewoonlijk met de naam van de Reformatie worden aangeduid. Sindsdien hebben zich verschillende nationale of confessionele Gemeenschappen van de Zetel van Rome afgescheiden. Onder de Gemeenschappen, waarin de katholieke tradities en structuren nog altijd gedeeltelijk voortleven, neemt de Anglicaanse Gemeenschap een bijzondere plaats in.

Deze verschillende afgescheiden groeperingen echter wijken sterk van elkaar af niet alleen in oorsprong, plaats en tijd, maar vooral in de aard en de ernst van de vraagstukken met betrekking tot het geloof en de kerkelijke structuur.

Daarom besluit dit heilig Concilie de volgende beschouwingen te formuleren met het oog op een verstandige oecumenische activiteit, zonder evenwel de uiteenlopende situatie van de verschillende christelijke groeperingen te willen onderschatten en zonder de banden, die ondanks de verdeeldheid nog altijd tussen hen bestaan, over het hoofd te willen zien.