Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Wat zingen die kinderen toch mooi. Bravo!

In het klimaat van vreugde dat eigen is aan Kerstmis vieren we op deze zondag het feest van de Heilige Familie. Ik denk terug aan de grote ontmoeting in Philadelphia, afgelopen september, aan de vele gezinnen die ik tijdens de apostolische reizen heb ontmoet, en aan alle gezinnen van heel de wereld. Ik wil hen allen met liefde en erkentelijkheid groeten, vooral in onze tijd, waarin het gezin voorwerp is van onbegrip en moeilijkheden van allerlei aard het gezin verzwakken.

Het Evangelie van deze dag nodigt de gezinnen uit het licht van de hoop op te vangen dat afkomstig is uit het huis van Nazaret, waar de kindertijd van Jezus zich afspeelde in vreugde. Jezus die – zoals de heilige Lucas zegt – toenam in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen (Lc. 2, 52). Het gezin van Jezus, Maria en Jozef, is voor elke gelovige en vooral voor de gezinnen een echte school van het Evangelie. Hier bewonderen we de vervulling van het goddelijke plan om van het gezin een bijzondere gemeenschap van leven en liefde te maken. Hier leren we dat elk christelijk gezin geroepen is “huiskerk” te zijn om de evangelische deugden te laten schitteren en in de samenleving zuurdeeg van het goede te worden. De kenmerkende trekken van de heilige Familie zijn: ingetogenheid en gebed, wederzijds begrip en respect, geest van offerbereidheid, arbeid en solidariteit.

Aan het voorbeeld en aan het getuigenis van de Heilige Familie, kan elk gezin kostbare wegwijzers ontlenen voor de levensstijl en de levenskeuzen en kan kracht en wijsheid putten voor de weg van elke dag. Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Jozef leren kinderen te aanvaarden als een geschenk van God, ze voort te brengen en op te voeden en zo op een wonderlijke manier mee te werken aan het werk van de Schepper en  aan de wereld, door elk kind, een nieuwe glimlach te schenken. Het is in een verenigd gezin dat kinderen tot rijpheid komen door de betekenisvolle en efficiënte ervaring van de gratuite liefde, van de tederheid, van het wederkerig respect, van wederzijds begrip, van vergeving en van de vreugde.

Ik wil het kort hebben over de vreugde. De ware vreugde die men in het gezin ervaart, is niet voorbijgaand of toevallig. Het is een vreugde die vrucht is van de diepe eensgezindheid tussen mensen, die de schoonheid laat smaken van het samenzijn, van elkaar wederzijds bij te staan op de weg van het leven. Aan de grondslag van de vreugde is er altijd de aanwezigheid van God, zijn onthalende, barmhartige en geduldige liefde voor allen. Als de deur van het gezin niet opengaat voor de aanwezigheid van God en van zijn liefde, dan verliest het zijn eensgezindheid, overheerst het individualisme en dooft de vreugde. Als het gezin daarentegen in vreugde leeft, de vreugde van het leven, de vreugde van het geloof, dan geeft ze die spontaan door, is het zout van de aarde en het licht van de wereld, is het zuurdeeg voor heel de samenleving.

Jezus, Maria en Jozef zegenen en beschermen alle gezinnen van de wereld, zodat in hen heersen: rust, vreugde, gerechtigheid en de vrede die Christus door zijn geboorte als geschenk voor de mensheid heeft gebracht.