Diebare broeders en zusters, goede dag!

Met deze catechese hernemen we ons nadenken over het gezin. Nadat we de Paus Franciscus - Audiëntie
Het gezin - 20. Kwetsuren (I)
Sint Pietersplein
(24 juni 2015) hebben over de gezinnen die kwetsuren oplopen door het misverstand tussen de echtgenoten, wil ik vandaag onze aandacht vestigen op een andere werkelijkheid: hoe zorg besteden aan hen die, na het onherroepelijk mislukken van hun huwelijksverbond, een nieuwe verbintenis hebben gesloten.

De Kerk weet goed dat een dergelijke situatie in tegenspraak is met het christelijk sacrament. Niettemin put haar blik van lerares ook altijd aan haar moederhart; een hart dat bewogen door de Heilige Geest, altijd het goede zoekt en het heil van de mensen. Dat is de reden waarom zij het als haar plicht ziet, uit "liefde voor de waarheid", "de verschillende situaties goed te onderscheiden". Zo sprak de heilige Johannes Paulus II in de Apostolische Exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) toen hij als voorbeeld het onderscheid gaf tussen wie de scheiding heeft ondergaan en wie de scheiding veroorzaakt heeft. Men moet dit onderscheid maken.

Als we dan ook naar die nieuwe verbintenissen kijken met de ogen van de kleine kinderen - en de kleintjes zien -, met de ogen van de erg kleine kinderen, dan zien we nog scherper de dringendheid om in onze gemeenschappen een reëel onthaal te ontwikkelen voor de mensen die dergelijke situaties beleven. Het is daarom belangrijk dat de stijl van de gemeenschap, haar taal, haar houdingen, aandacht hebben voor de mensen, vertrekkend van de kleintjes. In die situaties lijden zij het meest. Overigens, hoe zouden we die ouders kunnen aanraden alles te doen om hun kinderen een christelijke opvoeding te geven, door een voorbeeld van een overtuigd en beleefd geloof, als we ze op afstand van de gemeenschap houden, als waren ze geëxcommuniceerd? We moeten zo handelen dat we niet nog meer lasten aan de kinderen in die situaties opleggen, dan die welke ze zo al moeten dragen! Spijtig genoeg is het aantal van die kinderen en jongeren echt groot. Het is belangrijk dat zij de Kerk ervaren als een moeder die aandacht heeft voor allen, altijd bereid om te luisteren en te ontmoeten.

In de voorbije jaren is de Kerk, in waarheid, niet ongevoelig noch lui geweest. Dank zij de verdieping bewerkt door de Herders, geleid en bevestigd door mijn Voorgangers, is het bewustzijn sterk gegroeid dat een broederlijk en attentvol onthaal, in liefde en waarheid, noodzakelijk is van die gedoopten die een samenlevingsverband gestart zijn na het mislukken van het sacramenteel huwelijk. Die mensen zijn inderdaad niet geëxcommuniceerd: ze zijn niet geëxcommuniceerd! En mogen dus absoluut niet als zodanig behandeld worden: zij blijven deel uitmaken van de Kerk.

Paus Benedictus XVI heeft zich over deze kwestie uitgesproken en een aandachtige onderscheiding en een wijze pastorale begeleiding gevraagd in de wetenschap dat "eenvoudige recepten" niet bestaan. Paus Benedictus XVI, Toespraak, Tijdens 7e Wereldontmoeting voor Gezinnen - Park in Bresso (bij Milaan), Avondwake met getuigenis van gezinnen uit de wereld (2 juni 2012), 5

Vandaar de herhaalde uitnodiging van de Herders om openlijk en coherent de bereidheid te tonen dat de gemeenschap hen wil opvangen en bemoedigen zodat ze hun behoren tot Christus en de Kerk steeds beleven en altijd ontwikkelen door gebed, door te luisteren naar het woord van God, door deelname aan de liturgie, door de christelijke opvoeding van de kinderen, door naastenliefde en dienstbaarheid aan de armen, door de inzet voor rechtvaardigheid en vrede.

De Bijbelse icoon van de Goede Herder (Joh. 10, 11-18) vat de zending samen die Jezus van de Vader ontvangen heeft: zijn leven te geven voor de schapen. Die houding is een model ook voor de Kerk die haar kinderen onthaalt als een moeder die haar leven voor hen geeft. "De Kerk is geroepen om het open huis van de Vader te zijn". (...) Geen gesloten deuren! Geen gesloten deuren! - "Iedereen kan op de een of andere manier een bijdrage leveren aan het kerkelijk leven, iedereen kan deel uitmaken van de gemeenschap. (...) De Kerk (...) is het vaderhuis waar plaats is voor ieder mens die het moeilijk heeft". Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 47

Op de zelfde wijze zijn alle christenen geroepen de Goede Herder na te volgen. Vooral de christelijke gezinnen kunnen met Hem samenwerken door zorg te dragen voor de gekwetste gezinnen, door hen te begeleiden in het geloofsleven van de gemeenschap. Dat iedereen zijn deel doet in het aannemen van de houding van de Goede Herder, die elk van zijn schapen kent en geen enkel van zijn oneindige liefde uitsluit!