Vannacht is de nacht van wake.

De Heer slaapt niet; de waker waakt over zijn volk Vgl. Ps. 121, 4 , om hen uit slavernij te voeren en voor hen de weg naar de vrijheid te openen.

De Heer houdt de wacht en voert door de macht van zijn liefde zijn volk door de Rode Zee. Hij voert ook Jezus door de afgrond van de dood en de onderwereld.

Dit was een nacht van wake voor de leerlingen van Jezus, een nacht van droefheid en angst. De mannen bleven opgesloten in de Bovenzaal. Toch gingen de vrouwen naar het graf bij de dageraad van de zondag om Jezus' lichaam te balsemen. Hun harten werden overweldigd en zij vroegen zich af: "Hoe zullen we binnengaan? Wie zal de grafsteen terugrollen?..." Maar daar was het eerste teken van de grote gebeurtenis: de grote steen was al teruggerold en het graf was open!

"Bij het binnengaan van het graf zagen zij een jongeman zitten aan de rechterkant, gekleed in een wit gewaad..." (Mc. 16, 5). De vrouwen waren de eerste die dit grote teken zagen, het lege graf, en ze waren de eerste die binnengingen...

"Het graf binnengaan". Het is goed voor ons in deze nacht van wake, na te denken over de ervaring van de vrouwen, die ook ons iets te zeggen heeft. Want daarom zijn we hier, om binnen te gaan, in te gaan in het Mysterie dat God voor ons tot stand heeft gebracht door de wake van zijn liefde.

We kunnen Pasen niet beleven zonder het mysterie binnen te gaan. Het is niet iets intellectueels, iets waar we enkel iets over weten of lezen ... Het is meer, veel meer!

"Het mysterie binnengaan", betekent zich te kunnen verwonderen, te beschouwen, het vermogen naar de stilte te luisteren en de ijle fluistering te horen waarmee God tot ons spreekt.  Vgl. 1 Kon. 19, 12

Het mysterie binnengaan vraagt van ons dat we niet bang zijn voor de werkelijkheid: dat we niet opgesloten blijven in onszelf, dat we niet vluchten voor wat we niet begrijpen kunnen, dat we onze ogen niet sluiten voor problemen of die ontkennen, dat we niet onze vragen inslikken...

Het mysterie binnengaan betekent uitstijgen boven ons gemak, boven de luiheid en onverschilligheid die ons tegenhouden, en erop uitgaan op zoek naar waarheid, schoonheid en liefde. Het betekent een diepere betekenis zoeken, een antwoord, en niet een gemakkelijk, op de vragen die ons geloof, onze trouw en ons bestaan zelf uitdagen.

Om het mysterie binnen te gaan, hebben we nederigheid nodig, de deemoed ons te buigen, af te komen van het voetstuk van ons 'ik' dat zo trots is, van onze aanmatiging; de nederigheid onszelf niet zo serieus te nemen, terwijl we erkennen wie we werkelijk zijn: schepselen met sterke en zwakke punten, zondaars die vergeving nodig hebben. Om het mysterie binnen te gaan hebben we de deemoed nodig die machteloosheid is, de verwerping van onze afgoden... in één woord, we moeten aanbidden. Zonder aanbidding kunnen we het mysterie niet binnengaan.

De vrouwen die Jezus' leerlingen waren leren ons dit alles. Zij hielden die nacht de wake, samen met Maria. En zij, de Moedermaagd, hielp hen geloof en hoop niet te verliezen. Daardoor bleven ze geen gevangenen van angst en treurnis, maar gingen ze bij het eerste daglicht naar buiten met hun zalven, terwijl hun hart gezalfd was met liefde. Ze liepen verder en vonden het graf geopend. En ze gingen naar binnen. Ze hadden gewaakt, ze gingen verder en traden het Mysterie binnen. Mogen wij van hen leren om te waken met God en met Maria, onze Moeder, zodat ook wij mogen binnentreden in het Mysterie, dat van de dood naar het leven leidt.