Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

In onze catechesereeks over het gezin, is er vandaag een etappe die een beetje bijzonder is: het zal een gebedspauze zijn.

Op 25 maart vieren wij namelijk plechtig de Boodschap aan Maria, de aanvang van het mysterie van de menswording. De aartsengel Gabriël bezoekt het nederige, jonge meisje van Nazareth en kondigt Haar aan dat Zij zal ontvangen en de Zoon van God ter wereld brengen. Met deze aankondiging, verlicht en sterkt de Heer het geloof van Maria, zoals Hij daarna ook zal doen voor Haar echtgenoot Jozef, zodat Jezus in een mensenfamilie kan geboren worden. Het is heel mooi: dit toont ons de diepte van het mysterie van de menswording, zoals God het gewild heeft en dat niet alleen de ontvangenis in de schoot van de moeder omvat, maar ook het onthaal in een echt gezin. Vandaag zou ik met u de schoonheid van deze band, de schoonheid van deze neerbuigende welwillendheid van God willen beschouwen; en wij kunnen dat doen door samen het Wees Gegroet te bidden dat in zijn eerste deel de woorden van de engel herneemt, juist de woorden die hij tot de Maagd Maria sprak. Ik vraag u samen te bidden:

“Wees gegroet, Maria, vol van genade,
de Heer is met u,
gij zijt gezegend onder alle vrouwen
en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot.
Heilige Maria, Moeder van God,
bid voor ons zondaars,
nu en in het uur van onze dood.
Amen.” 

En nu, een tweede punt: 25 maart, hoogfeest van de Boodschap, is in vele landen ook de Dag voor het Leven. Daarom heeft de heilige Johannes Paulus II twintig jaar geleden, op deze datum, de encycliek H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Evangelium Vitae
Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven
(25 maart 1995) ondertekend. Om aan deze verjaardag te herinneren, zijn veel leden van de Beweging voor het Leven hier vandaag aanwezig. In H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Evangelium Vitae
Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven
(25 maart 1995) neemt het gezin een centrale plaats in, omdat het gezin het midden is dat het menselijk leven draagt. Het woord van mijn vereerde voorganger herinnert ons eraan dat het mensenpaar van bij het begin door God gezegend werd om een gemeenschap van liefde en leven te vormen, waaraan de zending van de voortplanting is toevertrouwd. Door de viering van het huwelijkssacrament, maken christelijke echtgenoten zich beschikbaar om deze zegen met Gods genade eer aan te doen voor heel het leven. De Kerk engageert zich van haar kant plechtig om de zorg voor het gezin op te nemen dat uit het huwelijk ontstaat, als een gave Gods voor haar eigen leven, zowel in goede als kwade dagen: de band tussen Kerk en gezin is heilig en onschendbaar. Als moeder verlaat de Kerk het gezin nooit, ook niet als het vernederd, gekwetst en op meerdere manieren aangevallen wordt. Zelfs niet wanneer het in zonde vervalt of zich van de Kerk verwijdert; zij zal steeds alles doen om te proberen ervoor te zorgen en het te genezen, het uit te nodigen tot bekering en verzoening met de Heer.

Wel, als dat haar taak is, is het duidelijk dat de Kerk veel gebed nodig heeft om ten allen tijde in staat te zijn haar zending te vervullen! Gebed, vol liefde voor het gezin en het leven. Gebed dat zich kan verheugen met wie zich verheugt en lijden met wie lijdt.  

Ziedaar dan wat ik met mijn medewerkers dacht u vandaag voor te stellen: opnieuw het gebed voor de bisschoppensynode over het gezin te bidden. Nemen wij dit engagement opnieuw op ons tot in de maand oktober, wanneer de buitengewone synodebijeenkomst die aan het gezin gewijd is, zal plaatshebben. Ik zou willen dat dit gebed, zoals elke synodale weg, zou bezield worden door het medelijden van de Goede Herder voor Zijn kudde, in het bijzonder voor personen en gezinnen die om meerdere redenen “vermoeid en uitgeput” zijn “zoals schapen zonder herder”. Vgl. Mt. 9, 36 Ondersteund en bezield door Gods genade zal de Kerk zo nog meer geëngageerd kunnen zijn, nog meer één, in het getuigenis voor de waarheid van Gods liefde en barmhartigheid voor de gezinnen in de wereld, zonder één uit te sluiten, noch binnen noch buiten de omheining.  

Ik vraag u ons uw gebed alstublieft niet te onthouden. Iedereen, de Paus, de kardinalen, de bisschoppen, de priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen en lekengelovigen, wij zijn allemaal geroepen om voor de synode te bidden. Dat is wat wij nodig hebben, en geen geroddel! Ik nodig u ook uit te bidden voor wie zich veraf voelen, of die het niet gewoon zijn dat te doen. Dit Paus Franciscus - Gebed
Gebed om de voorspraak van het Heilig Huisgezin
Voor het Consistorie (febr. 2014) en de Bisschoppensynodes over het gezin (oktober 2014 en oktober 2015)
(29 december 2013) is voor ieders welzijn. Ik weet dat men u vanmorgen het gebed op een prentje gegeven heeft en dat u het in de hand heeft. Ik nodig u uit ernaar te kijken en het bij u te houden zodat u het de volgende maanden dikwijls kan bidden, met heilige aandrang, zoals Jezus ons heeft gevraagd. Bidden wij het nu samen:  

Jezus, Maria en Jozef,
in u beschouwen wij
de luister van de ware liefde
en met vertrouwen wenden wij ons tot u.

Heilige Familie van Nazareth,
maak ook van onze gezinnen
plaatsen van gemeenschap en gebed,
authentieke scholen van het Evangelie
en kleine huiskerken.

Heilige Familie van Nazareth,
laat gezinnen nooit meer ervaren
wat geweld is, uitsluiting en scheiding:
dat ieder die gewond is of te schande gemaakt,
spoedig vertroosting en genezing mag ervaren.

Heilige Familie van Nazareth,
laat de komende Bisschoppensynode
ons meer bewust maken
van de heiligheid en onschendbaarheid van het gezin
en van zijn schoonheid in het plan van God.

Jezus, Maria en Jozef,
wil ons horen en verhoren.

Amen.