Paus Franciscus - 27 februari 2017
Men zegt dat Maria alles in haar hart bewaarde en overwoog. Vgl. Lc. 2, 19.51 Dit eenvoudige meisje van Nazareth leert ons met haar voorbeeld de herinnering aan de gebeurtenissen in het leven te bewaren, maar ook om ze samen te voegen door de eenheid te herstellen van de fragmenten, die samen een mozaïek kunnen vormen. Hoe kunnen wij ons concreet daarin oefenen? Ik doe jullie enkele suggesties.
Aan het einde van iedere dag kunnen wij enkele minuten stilstaan om ons de mooie momenten, de uitdagingen, dat wat goed is gegaan en wat fout, te herinneren. Zo kunnen wij voor God en onszelf de gevoelens van dankbaarheid, spijt en toevertrouwen tonen, en als jullie willen, ze noteren in een schrift, een soort geestelijk dagboek. Dat betekent in, met en voor het leven bidden, en dit zal jullie zeker helpen beter de wonderwerken gewaar te worden die de Heer voor ieder van jullie doet. Zoals de heilige Augustinus zei, kunnen wij God vinden in de uitgestrekte velden van ons geheugen. Vgl. H. Augustinus, Belijdenissen, Confessiones. X, 8, 12
Wanneer wij het Magnificat lezen, realiseren wij ons hoe goed Maria het Woord van God kende. Ieder vers van deze lofzang heeft een parallel in het Oude Testament. De jonge moeder van Jezus kende de gebeden van haar volk goed. Haar ouders, haar grootouders hebben haar die zeker geleerd. Hoe belangrijk is het om het geloof van generatie op generatie door te geven! Er ligt een schat verborgen in de gebeden die onze voorouders ons leren, in de spiritualiteit die wordt beleefd in de cultuur van eenvoudige mensen die wij volksvroomheid noemen. Maria brengt de erfenis van het geloof van haar volk bijeen en stelt die in een geheel eigen gezang weer samen, dat echter tegelijkertijd een gezang van de hele Kerk is. En heel de Kerk zingt dit met haar. Willen jullie, jongeren, ook een geheel eigen Magnificat kunnen zingen en van jullie leven een gave voor de hele mensheid maken, dan is het van fundamenteel belang weer aan te sluiten bij de historische traditie en het gebed van hen die jullie zijn voorgegaan. Vandaar het belang de Bijbel, het Woord van God, goed te kennen, hem iedere dag te lezen, met jullie leven te vergelijken, de dagelijkse gebeurtenissen te lezen in het licht van wat de Heer jullie zegt in de Heilige Schrift. In het gebed en de biddende lectuur van de Bijbel (de zogenaamde lectio divina) zal Jezus jullie hart verwarmen, jullie stappen verlichten, ook in de donkere ogenblikken van jullie bestaan. Vgl. Lc. 24, 13-35
Maria leert ons ook met een eucharistische houding te leven, ofwel dank te brengen, de lofprijzing te beoefenen, ons niet alleen te fixeren op problemen en moeilijkheden. In de dynamiek van het leven zullen de smeekbeden van vandaag redenen voor dankbaarheid van morgen worden. Zo worden de deelname aan de heilige mis en de ogenblikken waarop jullie het sacrament van de verzoening vieren, tegelijkertijd hoogtepunt en punt van vertrek: jullie leven zal zich iedere dag vernieuwen in de vergeving en wordt zo een eeuwige lofprijzing van God. “Vertrouw op de herinnering van God; [...] zijn herinnering is een teder hart van medeleven, dat zich verheugt in het definitief uitwissen van ieder spoor van het kwaad in ons”. Paus Franciscus, Homilie, 18e Zondag door het Jaar (C) - Afsluitende H. Mis Wereldjongerendag Krakau - Campus Misericordiae, De WJD beginnen vandaag en gaan morgen thuis verder (31 juli 2016), 7
Wij hebben gezien dat het Magnificat opwelt uit het hart van Maria op het ogenblik dat zij haar oude nicht Elisabeth ontmoet. Deze helpt met haar geloof, haar scherpe blik en haar woorden de Maagd de grootheid van Gods handelen in haar, van de zending die Hij haar heeft toevertrouwd, beter te begrijpen. En jullie, realiseren jullie je de uitzonderlijke bron van rijkdom die een ontmoeting tussen jongeren en ouderen is? Hoeveel belang hechten jullie aan de ouderen, aan jullie voorouders? Terecht streven jullie ernaar “tot grote hoogten te stijgen”, dragen jullie in jullie hart veel dromen, maar jullie hebben de wijsheid en de visie van de ouderen nodig. Terwijl jullie je vleugels uitslaan, is het belangrijk dat jullie je wortels ontdekken en het getuigenis van de mensen die jullie zijn voorgegaan, in jullie opnemen. Om een toekomst op te bouwen die zin heeft, is het noodzakelijk de gebeurtenissen in het verleden te kennen en ten opzichte hiervan een standpunt in te nemen. Vgl. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over vreugde van de liefde, Amoris Laetitia (19 mrt 2016), 191.193 Jullie, jongeren, hebben de kracht, de ouderen hebben het geheugen en de wijsheid. Richt, zoals Maria bij Elisabeth, jullie blik op de ouderen, jullie grootouders. Ze zullen jullie dingen zeggen die jullie geest enthousiast maken en jullie hart ontroeren.
