Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het vierde gebod vraagt aan de kinderen – en dat zijn we allen – vader en moeder te eren. Vgl. Ex. 20, 12 Dit gebod komt onmiddellijk na die welke op God zelf betrekking hebben. Het gaat inderdaad over iets heiligs, iets goddelijks, iets dat ten grondslag ligt van elke andere soort eerbied tussen mensen. En in de bijbels formulering van het vierde gebod wordt toegevoegd: “Dan zult gij lang leven op de grond die de Heer uw God u schenkt”. De deugdzame band tussen de generaties is waarborg voor toekomst en is waarborg voor een werkelijk menselijke geschiedenis. Een samenleving waarin kinderen de ouders niet eren, is een samenleving zonder eer; wanneer de ouders niet geëerd worden, verliest men de eigen eer! Het is een samenleving die bestemd is om zich te vullen met harde en hebzuchtige jongeren. Een samenleving zuinig op nageslacht, die niet van kinderen houdt, ze vooral als een zorg beschouwt, een last, een gevaar, is een neergaande samenleving. We denken aan de vele samenlevingen die we in Europa kennen: het zijn neergaande samenlevingen, want ze willen geen kinderen, ze hebben geen kinderen, het geboortecijfer komt niet aan één procent. Waarom? Ieder van ons denkt na en antwoordt. Wanneer een kroostrijk gezin wordt beschouwd als een last, dan is er iets mis. Het krijgen van kinderen moet verantwoord zijn, zoals ook de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Humanae Vitae
Het menselijk leven en geboorteregelingen
(25 juli 1968) van de zalige Paus Paulus VI leert, maar kinderen krijgen kan niet automatisch als een onverantwoorde keuze worden beschouwd. Geen kinderen krijgen is een egoïstische keuze. Het leven verjongt en krijgt energie door zich te vermenigvuldigen: verrijkt zich, verarmt zich niet! Kinderen leren zorg te dragen voor hun gezin, groeien door te delen in zijn offers, worden groot door zijn gaven te waarderen. De blije ervaring van broederlijkheid bevordert de eerbied en de zorg voor de ouders, die recht hebben op al onze dankbaarheid. Velen van jullie die hier aanwezig zijn hebben kinderen en wij allemaal zijn kinderen. Laten we een minuut stilte houden. Ieder die kinderen heeft, denke in het hart aan de eigen kinderen; in stilte. Laten we ook allen denken aan onze ouders en God danken voor de gave van het leven. Laat we in stilte denken aan hun kinderen en denken we allen aan onze ouders {stilte} de Heer zegene onze ouders en zegene jullie kinderen.