Dierbare broeders en zusters, goede dag!

Het nieuwe jaar geeft ons een mooie zondag! Een fijne dag! In het Evangelie dat we vandaag lezen, zegt Sint-Jan: “In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan... Het ware licht dat iedere mens verlicht kwam in de wereld”. (Joh. 1,4-5.9). Mensen spreken veel over licht, maar dikwijls verkiezen ze de misleidende rust van de duisternis. We spreken veel over vrede, maar dikwijls grijpen we terug naar oorlog of kiezen voor de medeplichtige stilte, of doen we niets concreets om te bouwen aan vrede. Sint-Jan zegt inderdaad “Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet” (Joh. 1, 11); want “Hierin bestaat het oordeel: het licht – Jezus – is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht, omdat hun daden slecht waren. Ieder die slecht handelt heeft afschuw van het licht en gaat niet naar het licht toe uit vrees dat zijn werken openbaar gemaakt worden” (Joh. 3, 19-20). Dit zegt het Evangelie volgens Sint-Jan. Het hart van de mens kan het licht afwijzen en de duisternis verkiezen; want het licht maakt de slechte werken openbaar. Wie kwaad doet, haat het licht. Wie kwaad doet, haat de vrede.

Sinds enkele dagen is het nieuwe jaar begonnen in naam van de Moeder van God door de viering van de Wereldgebedsdag voor de vrede met als thema “Paus Franciscus - Boodschap
Niet langer slaven, maar broeders
48e Wereldvredesdag (2015)
(8 december 2014)”. Het is mijn wens dat men de uitbuiting van de ene mens door de andere kan overwinnen. Deze uitbuiting is een sociale plaag die de menselijke verhoudingen schaadt en het gemeenschapsleven gekenmerkt door eerbied, rechtvaardigheid en naastenliefde, onmogelijk maakt. Elke mens, elk volk dorst naar vrede. Daarom is het noodzakelijk te bouwen aan vrede!

Vrede is niet alleen afwezigheid van oorlog, maar een algemene toestand waarin de menselijke persoon in harmonie leeft met zichzelf, in harmonie met de natuur en in harmonie met de anderen. Dat is vrede. Hoe dan ook, de wapens doen zwijgen is de onoverkomelijke voorwaarde om een begin te maken met een proces dat leidt naar vrede in al haar aspecten. Ik denk aan de conflicten die nog teveel streken van deze planeet teisteren, aan de spanningen in gezinnen en gemeenschappen – in zovele gezinnen, in zoveel gemeenschappen, ook parochiale, is er oorlog! – en ook aan de hevige tegenstellingen in onze steden en landen tussen groepen met verschillende culturele, etnische en religieuze achtergrond. We moeten onszelf overtuigen, ondanks de schijn van het tegendeel, dat eendracht altijd mogelijk is, op elk niveau, in elke situatie. De toekomst is onmogelijk zonder doelstellingen en projecten van vrede. Zonder vrede, geen toekomst!

God heeft, in het Oude Testament, een belofte gedaan. De profeet Jesaja zei: “Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers, hun speren tot sikkels. Geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander, en niemand zal nog leren oorlog voeren” (Jes. 2, 4). Hoe mooi! De vrede wordt aangekondigd als bijzondere gave van God bij de geboorte van de Verlosser “Vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft” (Lc. 2, 14). Dergelijke gave moet voortdurend in het gebed worden afgesmeekt. Denken we terug aan het spandoek hier op het plein “Bron van vrede is het gebed”. Die gave moet worden afgesmeekt en elke dag met ijver nagestreefd in de situaties waarin we leven. Bij de dageraad van het nieuwe jaar zijn we allen geroepen in ons hart een vlam van hoop te ontsteken die zich in concrete daden van vrede vertaalt. “Heb je het moeilijk met die persoon? Sluit vrede!”; “Bij jou thuis? Sluit vrede!”; “In je gemeenschap? Sluit vrede!”; “Op het werk? Sluit vrede!”. Daden van vrede, van verzoening en van broederlijkheid. Ieder van ons moet daden van broederlijkheid stellen ten aanzien van de naaste, vooral ten aanzien van hen die lijden onder spanningen in het gezin of onder onenigheden van allerlei slag. Die kleine gebaren hebben grote waarde: het kunnen zaadjes van hoop zijn, ze kunnen wegen en perspectieven van vrede openen.

Laten we bidden tot Maria, Koningin van de vrede. Tijdens haar aardse leven heeft ze niet weinig moeilijkheden gekend, verbonden met de last van het dagelijks bestaan. Maar ze heeft nooit de vrede van hart, vrucht van vertrouwvolle overgave aan de barmhartigheid van God, verloren. Aan Maria, onze tedere moeder, vragen we de hele wereld de zekere weg te wijzen van liefde en vrede.

{...}

Zoals eerder aangekondigd, zal ik op 14 februari de vreugde hebben van het houden van een Consistorie, waarin ik 15 nieuwe kardinalen zal creeëren, afkomstig uit 14 landen van alle continenten, om daarmee aan de wereld de onlosmakelijke band te tonen tussen de Kerk van Rome en de particuliere Kerken.

Zondag 15 februari zal ik de plechtige Mis voorzitten met de nieuwe kardinalen, terwijl 12 en 13 februari ik een consistorie zal houden met alle kardinalen om na te denken over de richtlijnen en voorstellen tot hervorming van de Romeinse Curie.

De nieuwe kardinalen zijn:
- aartsbisschop Ricardo Blazquez Perez (72) van Valladolid (Spanje)
- patriarch Manuel Jose Macario do Nascimento Clemente (66) van Lissabon (Portugal)
- aartsbisschop Francesco Montenegro (68) van Agrigento (Italië)
- bisschop Edoardo Menichelli (75) van Ancona-Osimo (Italië)
- aartsbisschop Dominique Mamberti (62, Frankrijk), prefect van de Apostolische Signatuur (Vaticaan)
- aartsbisschop Arlindo Gomes Furtado (65) van Santiago (Kaapverdische Eilanden)
- bisschop Jose Luis Lacunza Maestrojuan o.a.r. (70) van David (Panama)
- aartsbisschop Alberto Suarez Inda (75) van Morelia (Mexico)
- aartsbisschop Daniel Fernando Sturla Berhouet s.d.b. (55) van Montevideo (Uruguay)
- aartsbisschop Charles Maung Bo s.d.b. (66) van Yangon (Myanmar)
- aartsbisschop Francis Xavier Kriengsak Kovthavanij (65) van Bangkok (Thailand)
- aartsbisschop Pierre Nguyen Van Nhon (76) van Hanoi (Vietnam)
- aartsbisschop Berhaneyesus Demerew Souraphiel c.m. (66) van Addis Abeba (Ethiopië)
- bisschop Soane Patita Paini Mafi (53) van Tonga (Koninkrijk Tonga)
- aartsbisschop John Atcherley Dew (66) Wellington, Nieuw-Zeeland

Verder wil ik aan de leden van het College van Kardinalen toevoegen vijf Aartsbisschoppen en emeritus-Bisschoppen, die zich hebben onderscheiden door hun pastorale inzet in dienst van de Heilige Stoel en de kerk. Zij vertegenwoordigen vele Bisschoppen die, met dezelfde pastorale instelling, getuigen zijn van de liefde van Christus en het Volk Gods in de particuliere Kerken, in de Romeinse Curie en in de diplomatieke dienst van de Heilige Stoel. Het zijn:

- Jose de Jesus Pimiento Rodriguez (95), emeritus aartsbisschop van Manizales (Colombia)
- Julio Duarte Langa (87), emeritus aartsbisschop van Xai-Xai (Mozambique)
- Luigi de Magistris (88), emeritus pro-grootpenitentiair en titulair bisschop van Nova (Italië)
- aartsbisschop Karl-Joseph Rauber (80), diplomaat met rust (was van 2003 tot 2009 apostolische nunitius in ons land) en titulair bisschop van Gubalziana (Duitsland)
- Luis Hector Villalba (80), emeritus aartsbisschop van Tucuman (Argentinië).