9 december 2014
Het doorgeven van het leven is een fundamenteel onderdeel van de roeping en de zending van het gezin: “De echtgenoten weten dat zij in hun taak om menselijk leven door te geven en op te voeden, wat als hun eigenlijke zending moet worden beschouwd, de medewerkers en als het ware de vertolkers zijn van de liefde van de scheppende God”. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 50
Wat zijn de meest betekenisvolle initiatieven die werden genomen om de openheid op het leven en ook de menselijke schoonheid en waardigheid van het vader of moeder worden op een efficiënte manier bekend te maken en te bevorderen in het licht van bijvoorbeeld de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Humanae Vitae
Het menselijk leven en geboorteregelingen
(25 juli 1968) van de zalige Paus Paulus VI? Hoe kan de dialoog met de wetenschappen en de biomedische technologieën gestimuleerd worden mét respect voor de menselijke ecologie van de voortplanting?
Een genereus moeder- en vaderschap heeft nood aan structuren en instrumenten. Werkt de christelijke gemeenschap daadwerkelijk solidair en ondersteunend? Hoe doet ze dat? Heeft ze ook de moed om valabele oplossingen op het sociaalpolitieke niveau voor te stellen? Hoe kunnen adoptie en pleegouderschap aangemoedigd worden als een krachtig teken van vruchtbare generositeit? Hoe kan ervoor worden gezorgd dat de kinderen met toewijding en respect worden opgevoed?
De Christen beleeft het moeder- en vaderschap als een antwoord op een roeping. Wordt die roeping voldoende benadrukt in de catechese? Welke vorming wordt er aangeboden opdat die roeping effectief het geweten van de echtgenoten leidt? Zijn de mensen zich bewust van de zware consequenties van de demografische veranderingen?
Hoe bestrijdt de Kerk de plaag van abortus en bevordert ze een werkzame cultuur van het leven?
