9 december 2014
Omwille van de noden van het gezin en, tegelijkertijd van de vele en complexe uitdagingen in onze hedendaagse wereld, heeft de Synode het belang onderstreept van een krachtige en vernieuwde, vrijmoedige en betekenisvolle verkondiging van het Evangelie van het gezin.
Hoe komt de dimensie van het gezin aan bod in de vorming van priesters en andere pastorale werkers? Worden gezinnen zelf direct bij die vorming betrokken?
Zijn de mensen zich ervan bewust dat de razendsnelle evolutie van onze samenleving een voortdurende aandacht voor de taal in de pastorale communicatie vereist? Hoe kan doeltreffend worden getuigd van de prioriteit van de genade en wel zo dat het gezinsleven wordt opgevat en beleefd als een verwelkoming van de heilige Geest?
Hoe kunnen in de verkondiging van het evangelie van het gezin de voorwaarden worden gecreëerd die ervoor zorgen dat elk gezin kan zijn zoals God het zich droomt en dat de samenleving de waardigheid en de zending van het gezin erkent? Welke “pastorale bekering” en welke verder stappen in de richting van een diepgaand onderzoek moeten worden ondernomen om dit te bereiken?
Zijn mensen zich bewust van het belang van de samenwerking met sociale en politieke instellingen in dienst van het gezin? Hoe gebeurt dit concreet vandaag? Op welke criteria baseert men zich hiervoor? Welke rol kunnen gezinsorganisaties hierin spelen? Hoe kan die samenwerking worden ondersteund zelfs door een openlijke afwijzing van de culturele, economische en politieke processen die het gezin ondermijnen?
Hoe kunnen relaties tussen gezin, samenleving en politiek worden bevorderd en gezinnen ten goede komen? Hoe kan de ondersteuning van het gezin door de internationale gemeenschap en de staten worden aangemoedigd?
