Met innige vreugde en een diep gevoel van troost kijkt de Kerk naar de gezinnen die trouw blijven aan het onderricht van het evangelie en dankt en bemoedigt hen voor het getuigenis dat zij bieden. Dankzij hen wordt immers de schoonheid van het onontbindbare en voor altijd trouwe huwelijk geloofwaardig gemaakt. In het gezin, “dat men de huiskerk zou kunnen noemen” 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 11 rijpt de eerste kerkelijke ervaring van gemeenschap tussen personen, waarin zich door genade het mysterie van de Heilige Drie-eenheid weerspiegelt. “Hier leert men de volharding en de vreugde in het werk, de broederliefde, de edelmoedige vergeving en vooral de goddelijke eredienst door het gebed en de opoffering van zijn leven”. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 1657 De Heilige Familie van Nazareth is het bewonderenswaardige model ervan, en naar de leerschool hiervan “leren wij waarom wij er een geestelijke discipline op moeten nahouden, als wij de leer van het evangelie willen navolgen en leerlingen van Christus willen worden”. H. Paus Paulus VI, Homilie, In de Basiliek "Maria Boodschap" te Nazareth, Ter ere van de H. Maagd (5 jan 1964) Het evangelie van het gezin voedt ook de zaden die nog wachten op rijping en moet zorgen voor de bomen die verdord zijn en het nodig hebben niet te worden verwaarloosd.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 169; non placet - 10 -> aangenomen.

De Kerk is als zekere lerares en zorgzame moeder zich ook bewust van de broosheid van velen van haar kinderen die moeite hebben op de weg van het geloof, ook al erkent zij dat er voor de gedoopten geen andere huwelijksband is dan de sacramentele en dat elk verbreken hiervan tegen de wil van God is. “Daarom is het noodzakelijk, zonder de waarde van het evangelische ideaal te verminderen, met barmhartigheid en geduld de mogelijke groeifasen te begeleiden van mensen die zich van dag tot dag vormen. (...) Een kleine stap te midden van de grote menselijke beperkingen kan God aangenamer zijn dan een uiterlijk correct leven van wie zijn dagen doorbrengt zonder belangrijke moeilijkheden het hoofd te bieden. De troost en de prikkel van de heilzame liefde van God die op mysterieuze wijze werkzaam is in iedere persoon, boven zijn gebreken en misstappen uit, moet ieder kunnen bereiken”. Paus Franciscus, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de verkondiging van het Evangelie in de wereld van vandaag - Naar aanleiding van de Bisschoppensynode 2012 over de nieuwe evangelisatie, Evangelii Gaudium (24 nov 2013), 44

183 Synodevaders aanwezig: placet - 170; non placet - 11 -> aangenomen.

Wat een pastorale benadering van de personen betreft die een burgerlijk huwelijk hebben gesloten, die zijn gescheiden en opnieuw zijn gehuwd of die eenvoudigweg samenwonen, komt het de Kerk toe hun de goddelijke pedagogie van de genade in hun leven te openbaren en hen te helpen de volheid van Gods plan in hen te bereiken. De blik van Christus, wiens licht iedere mens verlicht Vgl. Joh. 1, 9 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 22 volgend, richt de Kerk met liefde zich tot hen die op een onvolledige wijze deelnemen aan haar leven, en erkent daarbij dat de genade van God ook in hun leven werkzaam is door hun de moed te geven het goede te doen, met liefde de zorg voor elkaar op zich te nemen en ten dienste te staan van de gemeenschap waarin zij leven en werken.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 140; non placet - 39 -> aangenomen.

De Kerk kijk met bezorgdheid naar het wantrouwen van zoveel jongeren jegens een huwelijksverbintenis, zij lijdt onder de voorbarigheid waarmee zoveel gelovigen besluiten een aangegane verbintenis te beëindigen en een nieuwe te beginnen. Deze gelovigen, die deel uitmaken van de Kerk, hebben behoefte aan een barmhartige en bemoedigende pastorale aandacht, waarbij op de juiste wijze onderscheid wordt gemaakt tussen de situaties. De gedoopte jongeren dienen te worden bemoedigd niet te aarzelen ten overstaan van de rijkdom die het sacrament van het huwelijk hun plannen van liefde verschaft, sterk door de steun die zij ontvangen van de genade van Christus, en door de mogelijkheid ten volle deel te nemen aan het leven van de Kerk.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 166; non placet - 14 -> aangenomen

In deze zin bestaat een nieuwe dimensie van de gezinspastoraal in het aandacht geven aan de werkelijkheid van het burgerlijk huwelijk tussen man en vrouw, het traditionele huwelijk en, met inachtneming van de verschillen, ook aan het samenwonen. Wanneer een verbintenis door een publieke band een aanzienlijke stabiliteit bereikt, wordt gekenmerkt door een diepe genegenheid, verantwoordelijkheid ten opzichte van het nageslacht, het vermogen beproevingen te overwinnen, kan zij worden gezien als een gelegenheid om te begeleiden in de ontwikkeling naar het sacrament van het huwelijk. Zeer vaak komt het integendeel tot een samenleven zonder zicht op een mogelijk toekomstig huwelijk, maar zonder enige bedoeling om een institutionele relatie tot stand te brengen.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 147; non placet - 34 -> aangenomen.

Overeenkomstig de barmhartige blik van Jezus moet de Kerk met aandacht en zorg haar zwakste, door gewonde en verloren liefde getekende kinderen begeleiden en hun weer vertrouwen en hoop geven, als het licht van een vuurtoren van een haven of van een fakkel die te midden van de mensen wordt gedragen om hen te verlichten die de koers zijn kwijtgeraakt of zich in stormachtig weer bevinden. Ons ervan bewust dat de grootste barmhartigheid is de waarheid met liefde te spreken, gaan wij verder dan medelijden. Zoals de barmhartige liefde aantrekt en verenigt, zo verandert en verheft zij. Zij nodigt uit tot bekering. Zo verstaan wij op dezelfde wijze de houding van de Heer, die de overspelige vrouw niet veroordeelt, maar haar vraagt niet meer te zondigen. (Joh. 8, 1-11)

183 Synodevaders aanwezig: placet - 152; non placet - 27 -> aangenomen