Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Een bijzondere onderscheiding is onmisbaar om hen die uit elkaar zijn gegaan, gescheiden, in de steek gelaten zijn. Vooral moeten wij ons het lijden aantrekken – en dit tot zijn waarde laten komen – van hen die ten onrechte uit elkaar gaan, scheiding of in de steekgelaten worden hebben moeten ondergaan of door mishandelingen van de echtgenoot gedwongen zijn het samen leven te verbreken. Vergeving voor geleden onrecht is niet gemakkelijk, maar het is een weg die de genade mogelijk maakt. Vandaar de noodzaak van een pastoraal van verzoening en bemiddeling door gespecialiseerde, door in de bisdommen te vestigen luistercentra. Eveneens dient altijd te worden onderstreept dat het absoluut noodzakelijk is zich loyaal en constructief te belasten met de gevolgen van het uit elkaar gaan of de scheiding voor de kinderen, die in elk geval de slachtoffers zijn van de situatie. Zij mogen geen “object” zijn dat men elkaar betwist, en er moeten betere vormen gezocht te worden, opdat zij het trauma van de splijting van het gezin kunnen overwinnen en op een zo sereen mogelijke wijze kunnen groeien. De Kerk zal in elk geval altijd het onrecht moeten benadrukken dat vaak voortkomt uit een toestand van scheiding. Bijzondere aandacht dient te worden geschonken aan de begeleiding van eenoudergezinnen, in het bijzonder dienen de vrouwen te worden geholpen die alleen de verantwoordelijkheid voor het huis en de opvoeding van de kinderen moeten dragen.

183 Synodevaders aanwezig: placet - 164; non placet - 12 -> aangenomen.