10 juni 2014
"SENSUS FIDEI" IN HET LEVEN VAN DE KERK | |||
► | De sensus fidei fidelium in het leven van de Kerk |
Omdat het geloof van de individuele gelovige deelheeft aan het geloof van de Kerk als gelovend subject, kan de sensus fidei (fidelis) van individuele gelovigen niet losgemaakt worden van de sensus fidei (fidelium) of ‘sensus Ecclesiae’ Zie hierboven §30 van de Kerk zelf, door de Heilige Geest gedragen en van gaven voorzien, Vgl. Cicero, Pro Milone. II, pp. 81-101, over ‘L’”Ecclesia”, sujet de la Tradition’, en pp. 101-108, over ‘Le Saint-Esprit, Sujet transcendant de la Tradition’; Engelse vertaling: Tradition and Traditions, pp. 314-338, over ‘The “Ecclesia” as the Subject of Tradition’, en pp. 338-346, over ‘The Holy Spirit, the Transcendent Subject of Tradition’. en deze consensus fidelium vormt een betrouwbaar criterium om een bepaald onderricht of praktijk te kunnen herkennen als in overeenstemming met de apostolische Traditie. Zie hierboven §3 Dit hoofdstuk wijdt zich dan ook aan de bestudering van allerlei aspecten van de sensus fidei fidelium. Het reflecteert allereerst op de rol die deze speelt in de ontwikkeling van de christelijke leer en praktijk; vervolgens op twee relaties die heel belangrijk zijn voor een gezond kerkelijk leven, namelijk de relatie tussen de sensus fidei en het leergezag, en de relatie tussen de sensus fidei en theologie; en ten slotte op enkele oecumenische aspecten van de sensus fidei.