Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

De theologen van de katholieke Reformatie, verder bouwend op eerdere pogingen om tot een systematische ecclesiologie te komen, richten zich op de kwestie van openbaring, haar bronnen en hun gezag. Eerst reageerden ze op de kritiek van de hervormers op bepaalde leerstellingen door de aandacht te vestigen op de onfeilbaarheid van de hele Kerk, leken en geestelijkheid samen, in credendo. Zie Gustav Thils, L’Infaillibilité du Peuple chrétien ‘in credendo’: Notes de théologie post-tridentine (Parijs: Desclée de Brouwer, 1963).. Het Concilie van Trente deed zelfs herhaaldelijk een beroep op het oordeel van de gehele Kerk in haar verdediging van betwiste onderdelen van de katholieke leer. Het Decreet over het Sacrament van de Eucharstie (1551) voerde bijvoorbeeld “het universele begrip van de Kerk (universum Ecclesiae sensum)” Concilie van Trente, 13e Zitting - Decreet over het Sacrament van de Eucharistie, Sessio XIII - Decretum de SS. Eucharistia (11 okt 1551), 325 Vgl. Concilie van Trente, 21e Zitting - Leer over de communie onder beide gedaante en door kinderen, Sessio XXI - Doctrina de communione sub utraque specie et parvulorum (16 juli 1562), 3 Voor vergelijkbare uiteenzetting, zie Yves M.-J. Congar, La Tradition et les traditions, II. Essai théologique (Parijs: Fayard, 1963), pp.82-83. aan.

Omdat het geloof van de individuele gelovige deelheeft aan het geloof van de Kerk als gelovend subject, kan de sensus fidei (fidelis) van individuele gelovigen niet losgemaakt worden van de sensus fidei (fidelium) of ‘sensus Ecclesiae’ Zie hierboven §30 van de Kerk zelf, door de Heilige Geest gedragen en van gaven voorzien, Vgl. Cicero, Pro Milone. II, pp. 81-101, over ‘L’”Ecclesia”, sujet de la Tradition’, en pp. 101-108, over ‘Le Saint-Esprit, Sujet transcendant de la Tradition’; Engelse vertaling: Tradition and Traditions, pp. 314-338, over ‘The “Ecclesia” as the Subject of Tradition’, en pp. 338-346, over ‘The Holy Spirit, the Transcendent Subject of Tradition’. en deze consensus fidelium vormt een betrouwbaar criterium om een bepaald onderricht of praktijk te kunnen herkennen als in overeenstemming met de apostolische Traditie. Zie hierboven §3 Dit hoofdstuk wijdt zich dan ook aan de bestudering van allerlei aspecten van de sensus fidei fidelium. Het reflecteert allereerst op de rol die deze speelt in de ontwikkeling van de christelijke leer en praktijk; vervolgens op twee relaties die heel belangrijk zijn voor een gezond kerkelijk leven, namelijk de relatie tussen de sensus fidei en het leergezag, en de relatie tussen de sensus fidei en theologie; en ten slotte op enkele oecumenische aspecten van de sensus fidei.