Dierbare broeders en zusters, goede dag!

Vandaag gaat het Evangelie over het gebeuren van de Gedaanteverandering. Het is de tweede stap van de vastentocht: de eerste, de bekoring in de woestijn, was vorige zondag; de tweede is de Gedaanteverandering. Jezus “nam Petrus, Jakobus en diens broer Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg” (Mt. 17, 1). In de Bijbel is de berg de plaats van de nabijheid bij God en van de intieme ontmoeting met Hem; de plaats van het gebed, waar men in aanwezigheid van de Heer vertoeft. Daarboven op de berg, toont Jezus zich verheerlijkt, lichtend, heel mooi; en dan verschijnen Mozes en Elia, die zich met Hem onderhouden. Zijn gelaat is zo stralend en zijn kleed zo glanzend dat Petrus diep getroffen wordt, zodanig dat hij daar zou willen blijven, dat ogenblik als het ware vasthouden. Onmiddellijk klinkt uit den hoge de stem van de Vader die Jezus openbaart als zijn welbeminde Zoon met het woord: “Luistert naar Hem” (Mt. 17, 5). Dat is een belangrijk woord! Onze Vader heeft aan die apostelen gezegd en zegt het ook aan ons: “Luistert naar Jezus, want Hij is mijn welbeminde Zoon”. Laten we de komende week dit woord in ons hoofd en in ons hart bewaren: “Luistert naar Jezus!” Het is een hulpmiddel om de weg van de Veertigdagentijd te gaan. “Luistert naar Jezus!”. Niet vergeten.

Deze uitnodiging van de Vader is heel belangrijk. Wij, leerlingen van Jezus, zijn geroepen om mensen te zijn die naar zijn stem luisteren en zijn woorden ernstig nemen. Om Jezus te horen, moet je dicht bij Hem zijn, Hem volgen, zoals de menigte deed die Hem over de straten van Palestina naliep. Jezus had geen vaste leerstoel of preekstoel, maar was een rondtrekkende leraar, die zijn onderricht, onderricht dat de Vader Hem had toevertrouwd, langs de straten gaf en daarbij een parcours volgde dat niet steeds voorzienbaar was en soms alles behalve gemakkelijk. Jezus volgen om naar Hem te luisteren. We luisteren naar Jezus ook in zijn geschreven Woord, in het Evangelieboek. Ik stel jullie een vraag: lezen jullie elke dag een stukje uit het Evangelie? Ja, neen…ja, neen... Half om half... Sommigen ja en sommigen neen. Maar het is belangrijk. Lezen jullie het Evangelie? Dat is een goede zaak, het is een goede zaak een klein Evangelieboek te hebben, een klein, en dat bij zich te hebben, op zak, in je tas en er op gelijk welk ogenblik van de dag een stukje in te lezen. Ik neem op gelijk welk ogenblik van de dag het Evangelieboekje uit mijn zak en lees een stukje, een kort stukje. Daar spreekt Jezus tot ons, in het Evangelie! Denkt daaraan. Het is niet moeilijk, het is zelfs niet nodig dat het de vier Evangeliën zijn, een van de Evangeliën, in het klein, bij ons. Altijd het Evangelie bij ons, want het is Jezus’ woord, om naar Hem te kunnen luisteren.

Van dit gebeuren van de Gedaanteverandering zou ik twee betekenisvolle elementen willen meegeven, ik vat ze samen in twee woorden: opstijgen en afdalen. We hebben er nood aan alleen te zijn, de berg te bestijgen voor een tijd van stilte, om onszelf terug te vinden en de stem van de Heer beter te horen. Dat doen we in het gebed. Maar we mogen het daarbij niet laten! De ontmoeting met God in het gebed dringt ons opnieuw de berg af te dalen, omlaag naar de vlakte terug te keren, waar we zoveel broeders ontmoeten die bezwaard zijn door vermoeidheid, ziekte, onrecht, onwetendheid, geestelijke en materiële armoede. We zijn geroepen om aan die broeders in nood de vruchten te brengen van onze ervaring met God, om met hen de ontvangen genade te delen. En dat is het vreemde. Wanneer we het Woord van Jezus horen, naar het Woord van Jezus luisteren en het in het hart dragen, dan groeit dat Woord. En weten jullie hoe het groeit? Door het aan de ander te geven! Het Woord van Christus groeit in ons wanneer we het verkondigen, wanneer we het aan de anderen geven! En dat is het christelijk leven. Het is een zending voor de hele Kerk, voor alle gedoopten, voor ons allen: naar Jezus luisteren en Hem aan de anderen aanbieden. Niet vergeten: deze week naar Jezus luisteren! En denkt aan die kwestie van het Evangelieboekje: zullen jullie dat doen? Dus, volgende zondag zullen jullie het mij zeggen of jullie het gedaan hebben: een klein Evangelieboek op zak of in de tas hebben om in de loop van de dag een klein stukje te lezen.

En laten we ons nu tot onze Moeder Maria wenden en ons aan haar leiding toevertrouwen om met geloof en edelmoedigheid deze tocht van de Veertigdagentijd te gaan om een beetje meer te leren “stijgen” door het gebed en door het luisteren naar Jezus en “af te dalen” door broederlijke liefde en verkondiging van Jezus.