Dierbare broeders en zusters, goede dag!

Het Evangelie van de eerste zondag van de Veertigdagentijd brengt ons elk jaar het gebeuren van de bekoringen van Jezus wanneer de Heilige Geest, die na zijn Doopsel in de Jordaan op Hem neerdaalde, Hem aanspoorde om Satan, gedurende veertig dagen, in de woestijn openhartig tegemoet te treden vooraleer zijn openbare zending aan te vatten.

De verleider tracht Jezus af te leiden van de bedoeling van de Vader, met name van de weg van het offer, van de liefde die zich opoffert ter uitboeting, om Hem een gemakkelijke weg van succes en macht te doen kiezen. De tweestrijd tussen Jezus en Satan verloopt op het ritme van citaten uit de Heilige Schrift. Om Jezus van de weg van het kruis af te brengen, stelt de duivel Jezus de valse messiaanse verwachtingen voor: economische welvaart, aangegeven door de mogelijkheid om stenen in brood te veranderen; de spectaculaire en wonderbaarlijke stijl, aangeduid door het idee om zich van het hoogste punt van de tempel in Jeruzalem te gooien en zich door engelen te laten redden; en ten slotte de kortste weg naar de macht en naar de heerschappij, in ruil voor een daad van aanbidding voor Satan. Het zijn drie bekoringen die ook wij goed kennen!

Jezus wijst vastberaden elk van deze bekoringen af en bevestigt de vaste wil om de weg, vastgesteld door de Vader, te volgen, zonder enig compromis met de zonde en met de logica van de wereld. Let goed op hoe Jezus antwoordt. Hij gaat niet met Satan in gesprek, zoals Eva in het aards paradijs had gedaan. Jezus weet goed dat je met Satan niet in gesprek moet gaan omdat hij zo geslepen is. Daarom kiest Jezus ervoor, in plaats van in gesprek te gaan zoals Eva, te schuilen in het Woord van God en antwoordt Hij met de kracht van dit Woord. Laten we ons dit goed herinneren: op het ogenblik van onze bekoringen, niet argumenteren met Satan, maar ons altijd verdedigen met het Woord van God! En dat zal ons redden. In zijn antwoorden aan Satan, herinnert de Heer ons bij middel van Gods Woord er op de eerste plaats aan: ”Niet van brood alleen leeft de mens, maar van elk woord dat komt uit de mond van God” (Mt. 4, 4). Vgl. Deut. 8, 3 Dit geeft ons kracht en steunt ons in de strijd tegen de wereldse mentaliteit die de mens verlaagt tot het niveau van de primaire behoeften door hem de honger te doen verliezen naar wat waar, goed en schoon is, de honger naar God en zijn liefde. Hij herinnert er ook aan dat geschreven staat: “Gij zult de Heer uw God niet op de proef stellen” (Mt. 4, 7), want de weg van het geloof loopt ook langs de duisternis, de twijfel, en voedt zich met geduld en volhardend wachten. Tenslotte herinnert Jezus er aan dat geschreven staat: “De Heer, uw God zult gij aanbidden en Hem alleen dienen” (Mt. 4, 10). Met andere woorden we moeten ons ontdoen van de afgoden, van de ijdele dingen en ons leven bouwen op het wezenlijke.

De woorden van Jezus zullen later hun weerslag vinden in zijn daden. Zijn absolute trouw aan het liefdesplan van de Vader zal Hem, na ongeveer drie jaar, leiden tot de afrekening met de “vorst van deze wereld” (Joh. 16, 11), in het uur van lijden en kruis, en daar zal Jezus de beslissende overwinning behalen, de overwinning van de liefde!

Geliefde broeders, de Veertigdagentijd is een gunstige gelegenheid voor ons allen om een weg van bekering te gaan door ons ernstig te confronteren met deze bladzijde van het Evangelie. Laten we de beloften van ons Doopsel hernieuwen, aan Satan en aan al zijn werken en verleiding verzaken – want het is een verleider – om de wegen van God te bewandelen “en naar Pasen opgaan in de vreugde van de Geest”. Collecta eerste zondag van de Veertigdagentijd Jaar A