Dierbare broeders en zusters, goede dag!

In de tweede lezing van deze zondag, stelt Sint Paulus: “Laat niemand zijn heil zoeken bij mensen. Want alles is het uwe: of het nu Paulus is of Apollos of Kefas, wereld, leven of dood, heden of toekomst, alles is van u , maar gij zijt van Christus en Christus is van God“ (1 Kor. 3, 23). Waarom zegt de Apostel dit? Omdat hij zich gesteld ziet tegenover het probleem van de verdeeldheid in de gemeenschap van Korinte, waar zich groepen hadden gevormd die verwezen naar verschillende verkondigers die ze als hun leiders beschouwden; ze zegden: “’Ik ben van Paulus'. ‘Ik ben van Apollos’. ‘Ik ben van Kefas’...” (1 Kor. 1, 12). Sint Paulus legt uit dat dit een verkeerde wijze van denken is, omdat de gemeenschap niet van de apostel is, maar het zijn zij – de apostelen – die van de gemeenschap zijn; de gemeenschap evenwel, als geheel, is van Christus.

Uit dit toebehoren vloeit voort dat in de christelijke gemeenschappen – bisdommen, parochies, verenigingen, bewegingen – de verschillen niet kunnen loochenen dat we allen, door het Doopsel, dezelfde waardigheid hebben: in Christus zijn we kinderen van God! Zij die een diensttaak hebben ontvangen om te leiden, te verkondigen, de Sacramenten toe te dienen, moeten zich niet de bezitters van bijzondere machten, bazen, achten, maar zich in dienst stellen van de gemeenschap door haar te helpen met vreugde de weg van de heiligheid te gaan.

De Kerk vertrouwt vandaag het getuigenis van deze stijl van pastoraal leven toe aan de nieuwe Kardinalen, met wie ik vanmorgen de Heilige Mis gevierd heb. We kunnen de nieuwe Kardinalen met een applaus groeten. Laten we ze allen groeten! Het Consistorie gisteren en de Eucharistieviering vandaag hebben ons een kostbare gelegenheid geboden de katholiciteit, de universaliteit van de Kerk te beleven, goed aanwezig gesteld door de verscheiden herkomst van de leden van het Kardinaalscollege, in nauwe verbondenheid verenigd rond de opvolger van Petrus. Dat de Heer ons de genade schenkt voor de eenheid van de Kerk te werken, deze eenheid op te bouwen, want de eenheid is belangrijker dan de conflicten! De eenheid van de Kerk is van Christus, de conflicten zijn problemen die niet altijd van Christus zijn.

Mogen de momenten van liturgie en feest die we de voorbije twee dagen mochten beleven in ons allen het geloof versterken, de liefde voor Christus en voor zijn Kerk! Ik nodig jullie uit deze Herders te ondersteunen en bij te staan met het gebed, zodat ze altijd met ijver het volk zouden leiden dat hen is toevertrouwd, door aan allen de tederheid en de liefde van de Heer te tonen. Een Bisschop, een Kardinaal, de Paus heeft veel nood aan gebed om het Volk van God verder te helpen gaan! Ik zeg ‘helpen’, dat wil zeggen het Volk van God dienen, want de roeping van een Bisschop, van een Kardinaal, van de Paus is precies dit: dienaar zijn, in naam van Christus dienen. Bid voor ons, dat we goede dienaren zouden zijn: goede dienaren, niet goede bazen! Wij allen samen, Bisschoppen, priesters, godgewijde personen en lekengelovigen moeten getuigen van een Kerk die trouw is aan Christus, bezield door het verlangen om de broeders te dienen en bereid om met profetische moed de geestelijke verwachtingen en noden van de mannen en van de vrouwen van onze tijd tegemoet te gaan. Dat Onze Lieve Vrouw ons vergezelt en beschermt op deze weg.