In verband hiermee wijzen wij op de algemene tendens, die sinds de negentiende eeuw overal ontstaan en gegroeid is, dat mensen van eenzelfde afkomst zelfstandig willen worden en één gemeenschap wensen te vormen. Omdat dit om verschillende redenen niet altijd mogelijk is, ontstaat de situatie, dat minderheden wonen binnen het gebied van een volk met een andere origine. En hieruit komen zeer ernstige problemen voort.

Uitdrukkelijk willen wij hier verklaren, dat alles wat tegen dergelijke minderheden ondernomen wordt om hun groei en ontwikkeling te onderdrukken, een zwaar vergrijp vormt tegen de rechtvaardigheid, vooral als zulk een misdadig optreden is gericht op het uitroeien van de minderheid.

Het is integendeel een eis van de rechtvaardigheid, dat de overheid zich alle moeite geeft om de levensomstandigheden van de minderheden te verbeteren, met name wat hun taal, geestelijke ontwikkeling, tradities en economische ondernemingen en initiatieven betreft. Vgl. Paus Pius XII, Radiotoespraak, Kerstboodschap 1941, Nell'alba (24 dec 1941), 46-71

Hierbij moet echter worden opgemerkt, dat deze minderheden uit reactie tegen hun situatie, die zij maar moeilijk verdragen, of tegen gebeurtenissen van het verleden, niet zelden geneigd zijn, hun eigenheden te overdrijven; en zij gaan hierbij soms zover, dat zij hun eigen belangen stellen boven de universele belangen, alsof het welzijn van de mensheid dienstbaar zou moeten zijn aan hun eigen welzijn. Het is veeleer redelijk, dat de minderheden ook de voordelen erkennen van hun bijzondere situatie. De omgang nl. met mensen van een andere cultuur vormt een verrijking van hun eigen geestesleven, doordat zij de goede kwaliteiten van een ander volk geleidelijk in zich opnemen. Dit is echter slechts mogelijk, als de minderheden met de hen omringende bevolking contact onderhouden, en deel trachten te nemen aan haar levenswijze en instellingen, in plaats van conflicten op te roepen, die grote schade aanrichten en een beletsel vormen voor de nationale ontwikkeling.