In overeenstemming met een overgrote menigte mannen en vrouwen die deze planeet bewonen en hebben bewoond, erkennen we in 'God' de 'oorsprong en het doel' van iedere menselijke persoon en van de hele mensengemeenschap. 1e Vaticaans Concilie, 3e Zitting - Dogmatische Constitutie over het Katholieke Geloof, Dei Filius (24 apr 1870), 5. '{.... } Ecclesia tenet et docet, Deum, rerum omnium principium et finem, naturali humanae rationis lumine e rebus creatis certo cognosci posse'.   Verlicht door de heilige Schrift bevestigt de Kerk dat de mens, naar de rationele bemiddeling van zijn ervaring, in staat is God te erkennen als degene die de wereld heeft geschapen en de mens aanspreekt. 1e Vaticaans Concilie, 3e Zitting - Dogmatische Constitutie over het Katholieke Geloof, Dei Filius (24 apr 1870), 2-3 In deze zin zouden we ook kunnen verstaan wat de beschrijving van de mens als homo religiosus betekent. 

De openheid voor het goddelijke is in de mens zo diep verankerd dat zij, hoewel nog onduidelijk, in zichzelf al kan worden gezien als een vorm van religieuze ervaring. De universele reikwijdte van deze ervaring, betuigd in de reflectie van een groot aantal denkers van het Westen en het Oosten, zoals bijvoorbeeld Plato en Confucius, is altijd een thema van overweging en onderzoek geweest in de culturen van de mensheid. Als personen die zich inspannen eerlijk de geest en de praktijk van de authentieke religie te beleven, weten we ons daarom verenigd met allen die in hun verstanden in hun hart deze ingewortelde zin voor het goddelijke bewaren en verdiepen. We zijn ervan overtuigd dat in het feitelijke bestaan van religie, waarin alle volken van de aarde van meet af aan zijn geworteld en gevormd, het getuigenis herkenbaar wordt van een goddelijk leven dat aan de hele werkelijkheid voorafgaat en waarvan die uiteindelijk afhankelijk is, of ze nu materieel of spiritueel, bekend of onbekend is.