De werkelijk buitengewone moeite, die de H. Leo had aangewend om het leergezag van de Romeinse Kerk te beschermen, is geenszins zonder resultaat gebleven; het is immers vooral aan zijn waardigheid te danken geweest dat niet alleen de Bisschoppen van de Kerkprovincies van het Westen, die te Rome bij de Concilies aanwezig waren, de "burcht van de apostel Petrus" eerden en prezen, maar ook de meer dan 500 Vaders van het Oosten, die te Chalcedon bijeen waren gekomen Mansi, Concil. Ampliss. Collect. VI, p. 913 en de keizers van Constantinopel zelf H. Paus Leo I de Grote, Brieven, Epistulae. Ep. 100, 3 Carciani imper. Ad Leonem, episc. Romae, PL 54, 972 H. Paus Leo I de Grote, Brieven, Epistulae. Ep. 77, 1 Pulcheriae aug. Ad Leonem, episc. Romae PL 54, 907

In het jaar 449, voordat namelijk het grote Concilie van Chalcedon werd bijeengeroepen, had Theodoretus, Bisschop van Cyro, zelfs deze beroemde lofrede tot de Bisschop van Rome en zijn overgelukkige kudde gehouden:

"Aan U immers past het onder allen de eerste plaats in te nemen, daar Uw zetel door talrijke voorrechten wordt gesierd. Andere steden worden beroemd door hun uitgestrektheid, hun pracht of door het aantal inwoners: aan Uw stad heeft de Gever van alle goed echter een overvloed van goederen gegeven. Zij immers is de grootste en meest beroemde van alle, zij staat aan het hoofd van de gehele wereld en zij bezit een overvloedig aantal inwoners.... Bovendien bezit zij als lichtpunten voor de zielen van de gelovigen de graven van Petrus en Paulus, onze gemeenschappelijke vaders en leraren van de waarheid. Deze beide heilige lichten zijn in het Oosten ontstaan en hebben hun stralen naar alle richtingen uitgezonden; maar in het Westen hebben zij uit eigen beweging het leven gelaten en van daar uit verlichten zij nu de gehele wereld. Zij hebben U een zeer verheven zetel nagelaten: Deze vormt wel het hoogste hun zetel beroemd gemaakt door op haar Uw Heiligheid te plaatsen, die de stralen van het ware geloof verspreidt." H. Paus Leo I de Grote, Brieven, Epistulae. Ep. 52, 1 Theodoreti episc. Ad Leonem episc. Romae, PL 54, 847

Maar de uitzonderlijke eerbewijzen, die de Bisschoppen van de Oosterse Kerk aan de H. Leo hebben getoond, zijn na zijn dood niet opgehouden. Want het liturgisch boek van de Byzantijnse ritus viert de H. Leo op 18 februari: Hij wordt daar met recht genoemd: "De leider van het gezonde geloof, de leraar gesierd door grote heiligheid en verheven waardigheid, de ster van de wereld, het sieraad en het licht van de Christenen, de lier van de H. Geest". Mènaia tou holou eniautou III, Roma 1896, p. 612