Paus Benedictus XVI - 10 november 2012
Het tweede aspect dat ik u ter overweging aanbied, is het verband tussen de gewijde zang en de nieuwe evangelisatie. De conciliaire 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) herinnert aan het belang van de gewijde muziek in de missie ad gentes (aan de volkeren) en spoort aan tot het versterken van de muzikale tradities van de volkeren. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 119 Maar juist ook in de landen van oude evangelisatie, zoals Italië, kan gewijde muziek – met haar grote traditie die haar eigen is, die onze westerse cultuur is – een belangrijke taak hebben en heeft die ook voor het bevorderen van de herontdekking van God, een vernieuwde toenadering tot de christelijke boodschap en tot de mysteries van het geloof. We denken aan de beroemde ervaring van Paul Claudel, een Franse dichter die zich bekeerde bij het luisteren naar het zingen van het Magnificat tijdens de Vespers van Kerstmis in de kathedraal van Notre-Dame te Parijs: “Op dat moment – zo schrijft hij – vond het voorval plaats dat heel mijn leven beheerst. In een oogwenk werd mijn hart aangeraakt en geloofde ik. Ik geloofde met een zo grote hechtkracht, met zo’n verheffing van heel mijn wezen, met een zo krachtige overtuiging, met een zekerheid die geen ruimte liet voor welke vorm van twijfel dan ook, dat sindsdien geen enkele redenering, geen enkele omstandigheid in mijn bewogen leven mijn geloof heeft kunnen schokken of beroeren”. Maar laten we, zonder beroemde personages erbij te halen, denken aan alle personen die in het diepst van hun ziel zijn geraakt door het luisteren naar gewijde muziek; en nog meer aan hen die zich opnieuw tot God aangetrokken hebben gevoeld door de schoonheid van de liturgische muziek, zoals Claudel. En hier, dierbare vrienden, hebt u een belangrijke rol: span u in om de kwaliteit van de liturgische zang te verbeteren, en vrees niet de grote muzikale traditie van de Kerk te herstellen en te versterken, die in het Gregoriaans en in de polyfonie twee van de hoogste uitdrukkingsvormen heeft, zoals het Tweede Vaticaans Concilie zelf zegt. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 116 En ik zou willen benadrukken dat actieve deelname van het hele Volk van God aan de liturgie niet alleen bestaat uit spreken, maar ook uit het luisteren, uit het opnemen van het Woord met de zintuigen en met de geest, en dit geldt ook voor de gewijde muziek. U die de gave van de zang heeft, kunt in de liturgische vieringen het hart van zovele mensen laten zingen.
