Geliefde broeders en zusters, goede dag!

Vandaag keer ik nog eens terug op de bewering “Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam”. Dit is een niet eenvoudige waarheid en allesbehalve voor de hand liggend, want, ondergedompeld levend in deze wereld is het niet makkelijk de toekomstige werkelijkheden te verstaan. Het Evangelie echter verlicht ons: onze verrijzenis is ten nauwste verbonden met de verrijzenis van Jezus. Het feit dat Hij verrezen is, is het bewijs dat de verrijzenis van de doden bestaat. Ik zou dus graag enkele aspecten willen voorstellen die betrekking hebben op het verband tussen de verrijzenis van Christus en onze verrijzenis. Hij is verrezen en omdat Hij verrezen is zullen ook wij verrijzen.

Allereerst, dezelfde Heilige Schrift bevat een weg naar het volle geloof in de verrijzenis van de doden. Het drukt zich uit als geloof in God schepper van heel de mens – ziel en lichaam – en als geloof in God bevrijder, de God trouw aan het verbond met zijn volk. De profeet Ezechiël schouwt in een visioen de graven van de ballingen die geopend worden en de verdorde beenderen opnieuw beginnen te leven dankzij de instorting van een levenwekkende geest. Dit visioen drukt de hoop uit op de toekomstige “verrijzenis van Israël”, dit wil zeggen op de wedergeboorte van het verslagen en vernederde volk. Vgl. Ez. 37, 1-14

In het Nieuwe Testament brengt Jezus deze openbaring tot voltooiing en verbindt het geloof in de verrijzenis met zijn eigen persoon en zegt: “ Ik ben de verrijzenis en het leven” (Joh. 11, 25). Inderdaad, het zal de Heer Jezus zijn die op de laatste dag hen die in Hem geloofd hebben zal doen verrijzen. Jezus is bij ons gekomen, is mens geworden zoals wij behalve in de zonde. Op deze wijze heeft Hij ons meegenomen op zijn terugtocht naar de vader. Hij, het mens geworden Woord, voor ons gestorven en verrezen, schenkt zijn leerlingen de Heilige Geest als onderpand van de volledige gemeenschap in zijn glorievolle Rijk waarnaar wij waakzaam uitzien. Deze verwachting is de bron en de reden van onze hoop. Een hoop die, wanneer ze gecultiveerd en bewaard wordt, - onze hoop, wanneer wij ze cultiveren en bewaren – licht wordt dat onze persoonlijke geschiedenis en ook de gezamenlijke geschiedenis verlicht. Laten we ons dat steeds herinneren: we zijn leerlingen van Hem die gekomen is, elke dag komt en aan het einde zal komen. Moesten we erin slagen deze werkelijkheid meer voor ogen te houden, we zouden minder afgemat worden door het alledaagse, minder gevangen door het kortstondige en meer bereid om met medelijdend hart de weg van het heil te bewandelen.

Een ander aspect: wat betekent verrijzen? De verrijzenis van ons allen zal gebeuren op de laatste dag, aan het einde van de wereld, door de almacht van God, die aan ons lichaam het leven terug zal schenken door het, krachtens de verrijzenis van Jezus, met de ziel te verenigen. Dit is de fundamentele verklaring: omdat Jezus verrezen is zullen wij verrijzen. Wij bezitten de hoop op de verrijzenis omdat Hij ons de deur naar die verrijzenis heeft geopend. En deze verrijzenis, deze gedaanteverandering van ons lichaam wordt in dit leven voorbereid door de band met Jezus in de Sacramenten, vooral in de Eucharistie. Wij die ons tijdens dit leven voeden met zijn Lichaam en met zijn Bloed zullen zoals Hij, met Hem en door Hem verrijzen. Zoals Jezus in zijn eigen lichaam verrezen is zonder naar het aardse bestaan terug te keren, zo zullen wij in onze eigen lichamen verrijzen die zullen veranderd worden in verheerlijkte lichamen. En dit is geen leugen! Dit is waar. Wij geloven dat Jezus verrezen is, dat Jezus op dit ogenblik leeft. Geloven jullie dat Jezus leeft? En als Jezus leeft, denken jullie dat Hij ons zal laten sterven en ons niet zal doen verrijzen? Neen! Hij wacht op ons en omdat Hij verrezen is, zal de kracht van zijn verrijzenis ons doen verrijzen.

Een laatste element: reeds in dit leven hebben we deel aan de verrijzenis van Christus. Als het waar is dat Jezus ons aan het einde van de tijden zal doen verrijzen, dan is het ook waar dat we, onder een bepaald opzicht, nu reeds met hem verrezen zijn. Het eeuwig leven begint al op dit ogenblik, het begint gedurende het hele leven dat georiënteerd is op de uiteindelijke verrijzenis. We zijn door het Doopsel reeds verrezen, we zijn opgenomen in de dood en de verrijzenis van Christus en hebben deel aan het nieuwe leven, dat Hem eigen is. Daarom bezitten we, in afwachting van de laatste dag, een zaad van verrijzenis, als voorschot op de volle verrijzenis die we zullen erven. Vandaar dat ook het lichaam van elk van ons een echo van eeuwigheid is en dus altijd geëerbiedigd moet worden. En bovenal moet het leven geëerbiedigd en bemind worden van hen die lijden, zodat ze de nabijheid van Gods Rijk zouden voelen, van die toestand van eeuwig leven waarnaar we op weg zijn. Dit inzicht geeft ons hoop: we zijn op weg naar de verrijzenis. Jezus zien, Jezus ontmoeten: dat is onze vreugde! We zullen allen samen zijn – niet hier op het plein, maar aan de overzijde – vol vreugde met Jezus. Dat is ons lot!