H. Paus Johannes Paulus II - 31 oktober 1997
De gevolgtrekkingen uit het voorgaande kunnen richting geven aan de houding van de christen en aan het werk van de theoloog. De Kerk veroordeelt ten strengste iedere vorm van volkerenmoord, alsook de racistische theorieën waardoor ze worden geïnspireerd en zogenaamd gerechtvaardigd. Men hoeft hier maar te denken aan de encycliek van Pius XI Paus Pius XI - Encycliek
Mit brennender Sorge
De Katholieke Kerk in het Duitse Rijk
(14 maart 1937) (1937) en die van Pius XII Paus Pius XII - Encycliek
Summi Pontificatus
Over de eenheid van de menselijke maatschappij
(20 oktober 1939) (1939). De laatste herinnerde aan de wet tot solidariteit onder de mensen en christelijke naastenliefde voor iedereen, tot welk volk hij of zij ook behoort. Racisme is een ontkenning van de meest wezenlijke identiteit van de mens, die is geschapen naar Gods beeld en gelijkenis. In de Shoah voegt zich bij het morele kwaad van iedere volkerenmoord nog het kwaad van een haat voor Gods reddingsplan in de geschiedenis. De Kerk weet dat deze haat ook tegen haarzelf is gericht.
In zijn brief aan de Romeinen leert Paulus ons met welke broederlijke gevoelens - die geworteld zijn in het geloof wij de zonen van Israël moeten bejegenen. Vgl. Rom. 9, 4-5 De Apostel onderstreept: "Toch blijven zij Gods geliefden krachtens Zijn uitverkiezing, omwille van de aartsvaders. Want God kent geen berouw over Zijn genadegaven en Zijn roeping. Vgl. Rom. 11, 28-29
